รักษาใจให้เป็นกุศล
ทำใจให้เป็นกุศล ให้เบิกบาน แช่มชื่น อยู่เสมอ ใครที่เป็นคนหงุดหงิด ฉุนเฉียว เจ้าอารมณ์ ใจร้อน แง่งอนอะไรต่างๆ ต้องทิ้งไปให้หมด อย่าไปอนุรักษ์มันไว้ แล้วทำใจของเรานี้ ให้ผ่องใส ให้เยือกเย็น สบาย ๆ
^………^่ คุณยายเคยสอนหลวงพ่อบ่อย ๆ ว่า.' ให้มองข้ามข้อบกพร่องและข้อผิดพลาด ของเพื่อนมนุษย์บ้าง เพื่อให้ใจของเราเบาสบาย และนำความสบายนั้นมาปฏิบัติธรรม จะได้เข้าถึงธรรม และสมหวังในชีวิตได้โดยง่าย ถ้าเราติดในข้อผิดพลาด หรือข้อบกพร่องของเพื่อนมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นคนใกล้ตัว หรือคนไกลตัว เราจะมีแต่ความกลัดกลุ้มใจ ยิ่งเราปรุงแต่งความคิด ก็จะเป็นการขยายความทุกข์ มากขึ้น เมื่อความทุกข์ขยายตัว ใจก็จะหนัก ขุ่นมัว รุ่มร้อน และห่างไกลการเข้าถึงธรรม ยิ่งขึ้นไปอีก …
รู้จักยอมแพ้ ไม่เอากิเลสของเรา ไปเอาชนะใคร ให้เห็นใจกัน ให้ความอบอุ่นแก่กัน พร้อมที่จะให้อภัย ใจเราจะสูง ใจของเราจะกว้าง และใจเราจะสมบูรณ์ เมื่อใดมีปัญหา..ให้หันมามองตัวเอง และแก้ไขตนเองก่อนเสมอ ถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน
ขอให้เห็นคนสำคัญกว่างาน ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เปลี่ยนแปลงไป ขอเพียงเราอดทนในสถานการณ์นั้นๆ ให้ได้ และตั้งมั่นอยู่ในบุญ ปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลายไปเอง..."
พระเทพญาณมหามุนี
