กูไม่มีอะไรมาก กูไม่มีอะไรจะสอนพวกมึงหรอก
เพราะพวกมึงก็รู้ว่ากูพูดไม่เป็น พูดไม่เก่งเหมือนเขา เทศนาว่ากล่าวอะไรก็ไม่เป็น
กูมีแต่ว่าให้ละชั่ว ทำดีกันเท่านั้นแหละ บุญบาปมีจริงลูกหลานเอ๊ย ให้เชื่อว่าบุญมีจริง บาปมีจริง
ให้ละชั่ว ทำดี มีศีลธรรมประจำใจ
โยม: หลวงพ่อนั่งวิปัสสนา กัมมัฏฐานแล้วเห็นอะไร ?
หลวงพ่อคูณ : กูไม่เห็นอะไรดอก
ไอ้นาย ก็หลับตาจะเห็นอะไร
ถ้ากูลืมตา กูจึงจะเห็น กูเห็นมึง
ชัดเจนว่า มึงดีหรือชั่ว มึงดำกูก็เห็น มึงขาวกูก็เห็น...
แต่เวลากูนั่งหลับตา นั่นกูทำใจ
สงบนิ่งและสบาย ทำใจให้ผ่องใส แล้วจะเกิดปัญญา
การทำทานนั้น ให้ทำแบบไปถ่าย ถ่ายแล้วลุกหนีไปเลย ไม่ต้องเป็น
ห่วง หรือมัวเสียดาย ให้แล้วอย่าหวังและอย่าหวง
ยิ่งเอา มันยิ่งอด ยิ่งสละให้หมด มันยิ่งได้
"กูจะสร้างความดีไปเรื่อยๆ กูจะให้ไปเรื่อยๆ จนกว่ากูจะตาย
กูตายแล้ว กูก็ยังมีให้ ไม่เชื่อคอยดู ก็แล้วกันลูกหลานเอ๋ย"
สมเด็จโต วัดระฆังท่านก็สอนทำนองนี้ว่า
"ทำทานแล้ว อย่าเหลียวหลังกลับไปดู"
ยิ่งเราเก็บไว้ ถ้าตายไปแล้วก็จบกัน ไม่ได้อะไรเลย
แต่ถ้ายิ่งให้ บุญจากการให้ก็ส่งผล
ทำให้มีเพิ่มขึ้น ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป..
หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ
