เราใช้บุญทุกวัน
เราใช้บุญเก่าทุกวัน ตั้งแต่ตื่นนอนกระทั่งเข้านอน
จะเรียกว่า ทุกอนุวินาทีก็ได้
ที่ยังมีเรี่ยวมีแรงสูดลมหายใจเข้าออกอยู่ได้
ก็เพราะยังมีบุญเก่าปรนเปรอให้ชีวิตเป็นไป
เราใช้บุญเก่าตลอดเวลา
แต่บุญใหม่นาน ๆ ทำที มันจะไม่พอกัน
ในฐานะที่เราได้มาถึงความรู้อันบริสุทธิ์
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว
เข้าใจชีวิตได้ดีขึ้นกว่าเดิม
ก็ควรจะใช้ชีวิตในการสร้างบุญบารมีให้เต็มที่
เพราะบุญคือทุกสิ่ง และบุญให้ผลเกินควรเกินคาด
อย่างที่เราคาดไม่ถึง
(คุณครูไม่ใหญ่)
๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
