วัดรวย:วัดจน
เป็นพระนี่อยู่เหนือความรวยความจนนะ พระไม่ได้คิดเรื่องรวยและก็ไม่ได้คิด เรื่องจน มันเหนือตรงนั้นไปแล้ว วัดก็เหมือนกันอยู่เหนือคำว่า วัดรวย หรือ วัดจน "วัด" เป็นเครื่องวัดของคนเข้าวัดว่ากิเลสหรือสิ่งไม่ดีนั้นหมดไปแค่ไหน ยังเหลืออีกแค่ไหนและก็เป็นสถานที่ตักตวงบุญ เป็นแหล่งเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ไม่ผิดพลาดมีสุคติเป็นที่ไป มีเป้าหมายคือพระนิพพาน เราจะมองที่ถาวรวัตถุหรือจำนวนคนเข้าวัด ว่า วัดนี้รวย วัดนี้จน ไม่ถูกนะ
วัดหลวงปู่หลวงตา ในหลายๆวัดที่ต่างจังหวัด ท่านมีแค่กุฏิหลังเล็กๆ มีทางจงกรม มีที่พักกลางวัน มีศาลาเอนกประสงค์ ที่ท่านทำอย่างนั้น เพราะท่านมีวัตถุประสงค์ต้องการที่จะ ปลีกวิเวกเพื่อให้กายสงัด ใจจะได้สงัด กิเลสจะได้หมดไป นั่นวัตถุประสงค์ของท่าน ไม่ใช่ท่านจน
ถ้าท่านจะสร้างให้ใหญ่โตท่านก็ ทำได้แต่ท่านไม่ได้มีวัตถุประสงค์อย่างนั้น ใครมีบุญอยากได้บุญก็มาฟังธรรม ใครไม่มาท่านก็ปฏิบัติธรรม ทำความเพียรของท่านไป มันแล้วแต่วัตถุประสงค์
อย่างวัดใหญ่ๆหลายหลายวัด
โดยเฉพาะ"วัดพระธรรมกาย"ที่สร้างก็มี
วัตถุประสงค์เพื่อเอาไว้เป็น สถานที่ประพฤติธรรมให้สาธุชน ผู้มีบุญทั้งหลายที่อยู่ใกล้ๆไม่ห่างไกล
นัก รถวิ่งสักชั่วโมงชั่วโมงครึ่ง ได้มาปฏิบัติธรรมรวมกัน เป็นพลังหมู่ในการปฏิบัติธรรมในการ ศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพราะฉะนั้นจะให้ไปตากแดดตากลมตากฝนก็ทำไม่ได้ เมื่อคนมาเยอะก็ต้องสร้างใหญ่ ไม่ได้เกี่ยวกับรวยหรือจนเลย เพราะว่าวัดหลวงพ่อเอาไปขายไม่ได้ แล้วไม่เคยคิดจะไปขายด้วย เลิกคิดเรื่องค้าขายหรือทำมาหากินตั้งแต่บวชแล้ว หรือมหาธรรมกายเจดีย์ที่สร้างก็เพื่อเป็นที่รวมใจให้คนนึกถึงบุญนึกถึงพระรัตนตรัย ใจจะได้เป็นกุศล เมื่อใจเป็นกุศลร่วมใสในพระรัตนตรัยจะได้เป็นรหัสผ่านไปสุคติภพ ...วัตถุประสงค์เป็นอย่างนี้จึงได้สร้าง
เพราะฉะนั้น วัดอยู่เหนือความรวยหรือความจน ต้องเข้าใจตรงนี้ก่อน ส่วนเมื่อเข้าใจแล้วจะไปทำบุญที่ตรงไหนมีศรัทธาตรงไหนก็ไปทำตรงนั้น ศรัทธาอยากสร้างโรงเรียนก็สร้างโรงเรียนศรัทธาอยากสร้างโรงพยาบาลก็ สร้างโรงพยาบาล หรือสร้างโรงเรียนโรงพยาบาลซึ่งรักษาไข้ทางกายและให้วิทยาทานพอแล้ว
เราจะมาสร้างโรงพยาบาลรักษาไข้ทางใจ หรือมาสร้างโรงเรียนเป็นที่ศึกษาธรรมะก็มาสร้างวัดก็แล้วแต่เรา
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเรียงขั้นตอนของการทำบุญที่จะได้บุญมากๆบุญน้อยตามลำดับ ตั้งแต่ให้ทานกับสัตว์เดรัจฉาน กับมนุษย์ทุศีล มนุษย์มีศีล มนุษย์เข้าถึงธรรมถึงฌานสมาบัติ เป็นโคตรภูบุคคล เป็นพระอริยบุคคล เป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าไล่เรื่อยไปถึงสร้างถาวรวัตถุ เรียงลำดับปริมาณของบุญ ที่จะได้มากกว่ากันตามลำดับพระองค์ก็บอกเอาไว้แล้วซึ่งมีอยู่ในตำรับตำรา เมื่อทราบอย่างนี้แล้วก็แล้วแต่ใจของเรา จะไขว่คว้าเอา
พระเทพญาณมหามุนี
6 ตุลาคม 2546
จากหนังสือเมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร3