เป็นเรื่องปกติ ของโลกใบนี้
ที่มีลาภ เสื่อมลาภ
มียศ เสื่อมยศ
มีสรรเสริญ มีนินทา
มีสุข มีทุกข์
ทุกอย่างมีขึ้น มีลง ไม่คงที่ เป็นเรื่องธรรมดา
ถ้าเราสั่งสมบุญ ใจเราตั้งมั่นอยู่ในบุญ
ตรึกระลึกถึงบุญไปเรื่อยๆ เราก็จะอยู่
เหนือสถานการณ์นั้นได้ เหมือนมรสุมที่พัดผ่านมา
ถ้าเรายกตัวยกใจ ให้สูงกว่ามรสุม มันก็เพียงผ่านมา
แค่กระทบแต่ไม่กระเทือน จนเกิดความเสียหาย แก่ชีวิตของเรา
ใจที่ตรึกระลึกนึกถึงบุญ ก็จะเป็นเช่นนั้น
"คุณครูไม่ใหญ่"
