โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ
ตอนที่ 28 โดยสิงหล 27 ส.ค. 58
มีเรื่องสำคัญอยู่เรื่องหนึ่งในโรงงานทำวิชชา ปี 2496โดยประมาณ พอหลวงพ่อท่านสอนลูกคนใหม่ๆเสร็จเรียบร้อย ไปกันหมดแล้ว หลวงพ่อท่านก็ปรึกษากับคณะทำวิชชามีแม่ชีจันทร์ ครูญาณี แม่ชีปุก มีพระอยู่ด้วยนะ มีพระอยู่ 3 องค์แต่จำไม่ได้ว่าพระอะไร อาวุโสทั้งนั้นเลย ปรึกษากันไปด้วย ทำวิชชากันไปด้วย ก็ปรึกษากันว่า "จะทำยังไงโลกเรามันจะแตกนะ" พูดถึงสายขาวกับสายดำ "เราจะชนะมาร มั๊ยเนี่ย" มารก็คือสายดำ สายขาวหมายถึงเรา เรานี่แหละจะต่อสู้ให้เมืองมนุษย์อยู่สืบต่อไป วิชชาธรรมกายเรียนไม่หมด ตายแล้วเกิดใหม่ก็ยังเรียนไม่จบ ท่านว่าอย่างนั้น เพราะฉะนั้นเราต้องทำวิชชากันต่อไป แล้วถ้าหากแพ้อะไรจะเกิดขึ้น ก็มีแม่ชีปุกกับครูญาณีก็บอกว่า หนูจะเป็นผู้ยืนหยัดทำวิชชากับหลวงพ่อ แล้วท่านก็ไล่เบี้ยว่า เอ้...แล้วเอ็งจะทำได้มั๊ยเนี่ย
ตอนหลวงพ่ออยู่ก็ตอบว่าได้เจ้าค่ะ เจ้าขา พอต่อมากลัวจะทำไม่ได้ เอ้า...เราจะทำอย่างไรดีวะ ท่านก็จะถามแม่ชีจันทร์ แม่ชีปุกและครูญาณี ครูญาณีใกล้ชิดกับหลวงพ่อมาก ตอนนั้นครูญาณียังไม่บวชชีนะ นุ่งดำห่มขาวเป็นครูไปสอนที่โรงเรียนด้วย มาบวชเอาตอนช่วงหลังๆ หลวงพ่อท่านจะย้ำถามเหมือนตอกหัวตะปูว่า จะทำอย่างไรบ้าง แม่ชีก็ตอบว่า เราต้องรื้อสัตว์ขนสัตว์เจ้าคะ พ่อบอกให้ลูกรื้อสัตว์ขนสัตว์เพื่อให้พ้นมาร แล้วต่อไปจะได้พบกับจักรพรรดิ ท่านก็พูดอย่างนี้นะ ตอนนั้นเป็นเด็กก็ยังไม่เข้าใจไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร หมายถึงว่า เราไม่รู้ว่าจักรพรรดิคืออะไรมาจากไหน ผมก็ไม่เข้าใจ ครูญาณีก็ถามหลวงพ่อว่าคนมาสืบทอดอยู่ที่ไหนในเมืองมนุษย์ หลวงพ่อบอกว่าในเมืองมนุษย์ไม่มี หลวงพ่อได้ไปอาราธนามาจากชั้นดุสิต วิชชาของหลวงพ่อนี้เรียนไม่จบไม่รู้จักหมดด้วย เรียนแล้วเกิด เกิดแล้วตาย ก็ยังเรียนไม่จบ ท่านบอกกับผมว่า "ไอ้จุลณีมึงรู้หมด ชาตินี้มึงจะขนาดไหนวะนี่" แล้วท่านก็บอกว่า ผู้สืบทอดจะมาเรียนวิชชาของหลวงพ่อ มาทำวิชชาต่อเพื่อไม่ให้มารมาลบล้าง วิชชาของหลวงพ่อจะไม่หมด ตรงนี้มันคือรอยต่อ ถ้าหากว่าไม่มีใครสืบทอด วิชชาของหลวงพ่อก็จะหมด เพราะมารมันบังหมด นอกจากหลวงพ่อต้องกลับมาเกิดอีก แล้วมาทำวิชชาอีก ถ้าหากว่า ตรงนี้รอดพ้นมารไปได้เราก็ไม่ต้องเกิดอีก แล้วท่านพูดอย่างนี้นะ ท่านบอกว่าต้องไปนิมนต์มาจากชั้นดุสิต คนนี้เป็นคนที่มีบุญญาธิการ ผิวจะดีมาก รูปร่างดี หน้าตาจะสวยมากอย่างกับเทพบุตร ท่านบอกว่าลักษณะเหมือนเทพบุตรแล้วองค์นี้จะเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก และจักรวาลเลย ผู้สืบทอดจะมา สร้างสถานที่ที่ไม่ค่อยจะเหมือนวัดไทยเท่าไร แต่คนทั้งโลกจะเข้าใจได้ว่าเป็นสถานปฏิบัติธรรม คนจะมากันมาก มาทำวิชชา มากันทั่วโลก เราจะเป็นแม่ทัพใหญ่ในฝ่ายขาว สถานที่นี้จะอยู่ทางทิศเหนือไม่ใกล้ไม่ไกล พอไปพอมาจากวัดปากน้ำ องค์นี้จะมารับวิชชาจากหลวงพ่อไป แล้วท่านก็บอกว่า พ่อนี้ อยู่ไม่ทันหรอก อยู่ไม่ถึงจังหวะนั้น แล้วหลวงพ่อก็ยังหันมาทางผมด้วยบอกว่า ให้เราเร่งทำวิชชาด้วยจะได้ช่วยเขา วิชชาของหลวงพ่อจะได้สำเร็จลุล่วงไปได้ ท่านยังบอกผมอีกว่าอายุผมให้มีบารมีก็จะไปถึง 80 หรอกนะ แต่ถ้าไม่ปฏิบัติแล้วยังดื้อดึงอยู่ เต็มที่ก็ 75 เท่านั้น ตอนนั้นถือได้ว่าผมเป็นลูกคนเล็กสุดในวิชชาธรรมกาย เพราะเป็นเณรอายุน้อยที่สุด หลวงพ่อท่านบอกว่า ไอ้จุลณีเอ้ย เอ็งเป็นลูกคนสุดท้องนะ มึงต้องปฏิบัติ ทำวิชชากับหลวงพ่อให้มากที่สุดนะไม่งั้นมึงจะเข้าไม่ถึงท่านที่มาสืบทอดวิชชา มันต้องรื้อสัตว์ขนสัตว์ให้ต่อเนื่องกับท่านให้ได้ ได้แก้วแล้วอย่าเอาไปเขวี้ยงเข้าป่าเสียนะ ต้องทำตัวเป็นผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้าอย่าแข็งกระด้างนะ ไม่งั้นจะไปอยู่ท้ายแถวนะ
(เรื่องเล่าโดย พระเตชะวัน อาภากโร บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม1)
