พระธรรมเทศนา

     งานสร้างบารมี ไม่ใช่งานที่จะทำกันแค่ครั้งสองครั้งก็จบ แต่เป็นงานที่ต้องทำกันอย่างต่อเนื่องระยะยาว และต้องทำกันแบบถวายชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะถ้าไม่ทำอย่างนี้บุญก็ไม่เกิด หรือบุญเกิดก็เกิดน้อย เมื่อบุญเกิดน้อยแล้วจะไปกลั่นเป็นบารมีได้อย่างไร แต่ถึงแม้ใครที่ได้ทุ่มเทสร้างบารมีจนถึงขนาดเอาชีวิตเป็นเดิมพันแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้บุญได้บารมี สมหวังตามที่คิด เพราะยังมีองค์ประกอบอย่างอื่น อีกมากในการสร้างบารมีที่เราต้องคำนึงถึง เรื่องหนึ่ง ที่สำคัญและจำเป็นอย่างมากนั่นคือ
 

สิ่งแวดล้อมที่ดีต่อการสร้างบุญบารมี

        สิ่งแวดล้อมแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนใหญ่ๆ คือ

        ๑. สิ่งแวดล้อมที่ไม่มีจิตใจ ได้แก่ ตึกราม บ้านช่อง อาคารสถานที่ ต้นไม้ใบหญ้า ตลอดจนอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งมีส่วนเสริมให้เราสร้างบารมีได้สะดวกและง่ายขึ้น

       ในส่วนนี้คุณยายอาจารย์ของเรา ท่านได้เป็น ผู้ชี้ช่องชี้แนะให้หลวงพ่อทั้งสองทำมาตั้งแต่เริ่มสร้างวัด ท่านให้รีบสร้างโรงทานขึ้นมา เพื่อเป็นสิ่งแวดล้อมชิ้นแรก ที่ทำให้พวกเราที่เข้ามาในวัดพระธรรมกาย สร้างบารมีได้สะดวกขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะคนเราเมื่ออิ่มท้องแล้ว การที่จะแก้ไขตัวเองก็ง่าย จะคิดจะลงมือทำอะไรก็คล่องขึ้นมาอีกมาก

         หลักในการสร้างโรงทานที่คุณยายให้ไว้ก็คือ ถ้าคนมาร้อยก็ให้เลี้ยงอิ่มทั้งร้อย ถ้าคนมาล้านก็เลี้ยงให้อิ่มทั้งล้าน นั่นแหละโรงทานของคุณยาย

        ต่อจากนั้นท่านก็ให้สร้างห้องสุขา เพราะเมื่อกินเข้าไปแล้วไม่มีทางออก คนเราจะอยู่ได้อย่างไร สร้างเสร็จแล้วคุณยายก็ให้หลวงพ่อ ไปสอนคนที่มาวัดให้รู้จักขัดห้องน้ำ สอนให้รู้จักการหุงข้าวหุงปลา แล้วให้แจกกันให้ทั่วถึง อย่าให้มีใครต้องมาอดข้าวที่วัด

       จากนั้นท่านให้สร้างที่พัก อาคารปฏิบัติธรรม ตลอดจนปลูกต้นไม้ให้สถานที่ร่มรื่นขึ้น และเพิ่มร่มเงาบริเวณภายนอกอาคาร ซึ่งจะช่วยให้สามารถรองรับ ผู้ที่มาปฏิบัติธรรมในกรณีที่พื้นที่ในอาคารไม่เพียงพอ ได้อย่างดี

          นอกนั้นอุปกรณ์ต่างๆ ก็ค่อยๆ สร้าง ค่อยๆ เสริมมาให้พวกเรา จนในที่สุดก็เป็นอย่างที่พวกเราเห็นกัน คือหากต้องการอุปกรณ์อะไรในงาน สร้างบารมี ในวัดของเราก็จะมีค่อนข้างพร้อม ทั้งหมดนี้คือ สิ่งแวดล้อมที่ดี

           ๒. สิ่งแวดล้อมที่มีชีวิตและจิตใจ ได้แก่ คน ในเรื่องนี้พวกเราต้องมาปรับความรู้ความเข้าใจ ให้ตรงกันก่อน ลองคิดดูว่า หากเราต้องลงมือทำอะไรก็ตาม ถ้าได้เพื่อนร่วมงานที่ดี ทั้งรู้ใจ มีความคล่องแคล่ว มีความชำนาญงาน และพร้อมจะปรับปรุงตัวเอง ให้ก้าวหน้าไปเพื่อรองรับการ ขยายตัวของงานที่นับวันจะเป็นงานที่ใหญ่ขึ้น

            ถ้าเราได้เพื่อนร่วมงานที่มีคุณสมบัติแบบนี้ เราจะทำงานสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ เต็มอิ่ม เต็มมือ เต็มใจ ซึ่งจะทำให้ได้บุญมากเป็นพิเศษนั่นเอง

          แต่การที่จะได้คนที่มีคุณสมบัติแบบนั้น เมื่อเริ่มต้นเข้ามาวัดเขาต้องได้พี่เลี้ยงที่ดีก่อน พี่เลี้ยง ที่ดีจะได้มาจากที่ไหน ก็ต้องได้จากตัวเราที่มาอยู่วัดก่อนนี่แหละ

          การฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อเป็นต้นบุญต้นแบบ ให้แก่ผู้มาใหม่ คือ เรื่องที่เราต้องปลูก จิตสำนึกไว้ในใจทุกวัน เราถึงจะมีความตั้งใจเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับผู้อื่น โดยเราเองต้องรีบศึกษา ให้รู้ว่า ในวัดมีกฎระเบียบอย่างไร มีมารยาทของ ชาววัดอย่างไร มีการจัดระบบการทำงานอย่างไร เพื่อจะได้ปฏิบัติตัวได้อย่างถูกต้องเหมาะสม รวมทั้งต้องศึกษาธรรมะ และปฏิบัติธรรม เพื่อให้มีความเข้าใจถูกเรื่องการสร้างบารมี ให้เร็วที่สุด แล้วก็ช่วยกันถ่ายทอดความรู้ความสามารถ ให้กับทุกคนที่มาถึง โดยมีหลักว่าเราจะปรับปรุงตัวเอง ให้เป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับทุกๆ คน

          เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่มาถึงเรา เมื่อเขาได้รับการฝึกฝนและปรับปรุงแก้ไขตัวเขาเองแล้ว ต่อไปเขาจะย้อนกลับมาเป็นสิ่งแวดล้อม ที่ดีให้กับเราโดยอัตโนมัติ การสร้างบารมีของเราก็จะสะดวกยิ่งขึ้น ทั้งในแง่ของการมีอุปกรณ์ต่างๆ ที่เหมาะสมแก่การสร้างบารมี และในแง่ของการมีบุคคลแวดล้อมที่ทั้งรู้งาน รู้ใจ มาร่วมกันทำงานเป็นทีม

         พวกเราทุกคนต้องตระหนักถึงความสำคัญ ของสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ที่เป็นคนดีให้มาก ด้วยการตั้งใจรักษาสิ่งแวดล้อม ให้ดีทั้งความสะอาด ความเป็นระเบียบเรียบร้อย เป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้พบเห็น อีกทั้งตั้งใจ ฝึกฝนอบรมตนเอง ทำหน้าที่พี่เลี้ยงผู้มาใหม่ให้ดีด้วย 

      เพราะเมื่อมีสิ่งแวดล้อมดีแล้ว การสร้างบารมีของเราและหมู่คณะย่อมทำได้อย่างเต็มที่ ทำให้มีโอกาสสร้างบุญใหญ่ได้มาก การยกมาตรฐานการทำงานของตนเอง ก็จะทำได้ดี การสร้างงานระดับโลก เพื่อให้คนทั้งโลกได้บุญร่วมกัน มากๆ อย่างชนิดที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ก็จะทำได้เป็นอัศจรรย์ บุญบารมีของเราและหมู่คณะ ก็ย่อมเพิ่มพูนขึ้นอย่างก้าวกระโดด คุ้มค่ากับเวลาที่เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี