กัลฯศุภลักษณ์ ลัคนาภิเศรษฐ์ (ตอนที่ ๑)

(วันที่ ๑๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕)

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

          คุณแม่เป็นผู้นำบุญจังหวัดพิษณุโลก คุณแม่พาลูกทั้ง ๒ คน เข้าวัดตั้งแต่ตัวลูกอายุได้ ๘ ปี พี่ชายอายุ ๑๐ ปี จนถึงปัจจุบันเป็นเวลา ๒๐ กว่าปีแล้ว คุณแม่ ใช้เวลาในการชักชวนคุณพ่อให้มาสู่เส้นทางธรรมนาน ถึง ๒๐ ปี จนตอนนี้คุณพ่อได้เข้าสู่เพศสมณะมาได้ ๕ พรรษา

          คุณแม่เข้าวัดปี พ.ศ. ๒๕๓๑ และได้สร้างบารมีมาตลอดโดยไม่เคยห่างวัดเลย คุณแม่ใฝ่ฝันและรอคอยอยากจะเป็นประธานกองมานาน และเพิ่งจะมีโอกาสในบุญสร้างอาคาร ๑๐๐ ปีฯ ในปี พ.ศ. ๒๕๕๒ และในปี พ.ศ. ๒๕๕๓ ซึ่งคุณแม่และลูก ๆ ปลื้มใจกันมาจนถึงปัจจุบัน และอยากจะเป็นประธานกอง อีกหลาย ๆ ครั้ง

          ในวันที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ (วันวิสาขบูชา) คุณแม่ได้ร่วมพิธีทั้งวัน ในขณะที่ลูกขับรถกลับบ้าน เรากำลังนั่งคุยกันถึงเรื่องบุญที่ทำในวันนี้ รถก็ประสบ อุบัติเหตุ ทำให้คุณแม่เสียชีวิตในทันที

เกิดวันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ.๒๔๘๗

เสียชีวิตวันที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ (รวมอายุทั้งสิ้น ๖๗ ปี)

      ๑. ในขณะที่รถยนต์ของลูกกำลังเกิดอุบัติเหตุเสียหลักพลิกคว่ำอยู่นั้น คุณแม่ของลูกก็เกิดอาการตกใจ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก แต่ถึงกระนั้นท่านก็สามารถตั้งสติพร้อมกับหลับตา แล้วก็ดึงใจของท่านให้กลับมา นึกถึงมหาปูชนียาจารย์ (ซึ่งก็คือ พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระเถระที่ท่านเคารพรัก และคุณยายอาจารย์ฯ) ได้

    ๒. แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็พลันบังเกิดขึ้น เพราะในเสี้ยววินาทีนั้น ประตูของรถที่กำลังเสียหลักพลิกคว่ำ ก็ได้กระแทกและหนีบศีรษะคุณแม่ของลูกเอาไว้ ซึ่งก็เป็นผลทำให้ท่านเสียชีวิตในทันที