ฉบับที่ ๑๔๔ เดือนตุลาคม ๒๕๕๗

Case Study : กฐินนี้เพื่อเธอ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๔๙


Case Study กรณีศึกษา
กฐินนี้เพื่อเธอ
๓๑ ตุลาคม ๒๕๔๙ 

 

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ ด้วยความเคารพอย่างสูง

    ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาน้องใหม่ ที่อยากรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตหลังความตายของสามีที่เพิ่งเสียชีวิตเมื่อ  ไม่นานมานี้ เพราะความรักและความผูกพันที่ลูกมีต่อเขา ทำให้บ่อยครั้งลูกน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อภาพความทรงจำเกี่ยวกับสามีปรากฏขึ้นในใจ ซึ่งทุกวันนี้ความรู้สึกเคยชิน   กับการมีเขาอยู่เคียงข้างยังคงดำเนินไปอย่าง  ไม่จางหาย แม้ว่าเขาตายจากลูกไปแล้วก็ตาม

     ลูกเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากคนหนึ่ง ที่ได้สามีที่มีจิตใจอ่อนโยนชอบช่วยเหลือผู้คน รักการทำบุญมาตั้งแต่เล็ก และสวดมนต์ไหว้พระเป็นประจำทุกวันไม่เคยขาด ซึ่งตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ลูกมีความสุขมาก เพราะเราแทบจะไม่ทะเลาะกันเลย เขาเป็นคนขี้เกรงใจ และที่สำคัญเขาเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ยอมทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงทุกคนในครอบครัว และเมื่อหาเงินมาได้ก็มอบให้ลูกเป็นคนเก็บทั้งหมด  เวลาเขาจะใช้อะไร จึงค่อยมาขอ อีกทั้งเขายังเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากของลูก ๆ ลูกทุกคนจึงรักเขามาก ครอบครัวเราจึงเป็นเสมือนครอบครัวสวรรค์ก็ว่าได้ 

     การที่สามีเป็น Family Man ถึงเพียงนี้ จึงทำให้ไม่อยากเชื่อว่า เมื่อย้อนอดีตไปสู่ชีวิตในเยาว์วัยของเขา พบว่าเขามีสภาพครอบครัวที่น่าสงสารมาก แม้เขาเกิดที่จังหวัดนครสวรรค์ในครอบครัวชาวจีนที่มีฐานะ แต่หลังจากย้ายกลับไปเมืองจีนได้ไม่นาน ก็ต้องลี้ภัยสงครามกลับมาอยู่เมืองไทยพร้อมกับแม่ ส่วนคุณพ่อของเขาเสียชีวิตที่เมืองจีน เขาจึงเป็นเด็กเล็ก ๆ ที่ต้องทำงานตั้งแต่ ๖ ขวบ 

    พอถึง ๑๐ ขวบ แม่ก็พาเขาไปฝากไว้กับญาติ ทำให้เขามีโอกาสได้เรียนหนังสือ ฝึกหัดเย็บเสื้อผ้า และเริ่มเก็บหอมรอมริบ หยิบยืมเงินจากญาติ ๆ มาเปิดร้านตัดเสื้อเป็นของตัวเอง แต่ไม่นานร้านก็ต้องปิดตัวลง เพราะสู้
คู่แข่งไม่ได้ แม้จะเป็นแบบนี้แต่หัวใจของเขาก็ไม่ยอมแพ้ เขาจึงกลับไปทำงานเป็นลูกจ้างในร้านตัดเสื้อผ้าอีกครั้ง และยอมอดทนบากบั่นจนถึงช่วงอายุ ๒๕ ปี จึงมีช่องทางได้เปิดร้านตัดเสื้อที่อำเภอพระประแดง 

    นับแต่นั้น ชีวิตของเขาก็โชติช่วงขึ้น     มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ จนกระทั่งมาพบรัก   กับลูก ที่มีอาชีพเป็นช่างตัดเสื้อเหมือนกัน แต่หลังจากแต่งงานแล้ว เขาก็ไม่ให้ลูกทำงานหนักเลย จะให้ลูกเป็นแม่บ้าน คอยซื้อผ้าเข้าร้าน และคอยดูแลลูก ๆ เท่านั้น 

    เขายอมทำงานหนักจนสามารถขยายสาขาได้ แต่เขาก็ไม่เคยสนับสนุนให้ลูก ๆ ทำอาชีพนี้เลย แถมยังปลูกฝังลูก ๆ อีกว่า อย่าทำอาชีพนี้ โดยส่งลูกเรียนสูง ๆ เรียนดี ๆ เพื่อไปหาอาชีพที่ดีกว่านี้ เพราะเขาลำบากมามาก ต้องหลังขดหลังแข็ง ปวดหลังปวดมือ ตัดเย็บเสื้อผ้าไม่ได้หลับได้นอน บางทีถึงตี ๒ ตี ๓ อีกทั้งยังต้องเปิดร้านตั้งแต่ ๙ โมงเช้า ถึง       ๓ ทุ่ม และต้องเปิดร้านทุกวันโดยมีวันหยุด  เพียงวันเดียวในรอบปี คือ วันตรุษจีน 

    การปลูกฝังของเขาสำเร็จจริง ๆ ค่ะ ลูก ๆ ทั้ง ๓ คน ไม่มีใครมีความรู้เรื่องการตัดเสื้อผ้าอย่างล้ำลึกเลยสักคน และก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบปริญญาตรี คณะวิศวกรรมศาสตร์หมดทุกคน แถมยังได้ศึกษาต่อระดับปริญญาโทในต่างประเทศถึง ๒ คน ส่วนลูกคนกลาง     ไม่ยอมไปเรียนต่อเมืองนอก 

    ลูกคนกลางนี้แหละค่ะ ที่ชักชวนพ่อ  ของเขาทำแต่บุญ ชวนพ่อไปวัดพระธรรมกายมานานกว่า ๑๐ ปีแล้ว จนทำให้สามีของลูกมีความปรารถนาลึก ๆ ว่า เกิดมาชาตินี้อยากจะทำบุญเป็นประธานรองสักครั้ง แต่ผ่านมานานถึง ๙ ปี ก็ยังไม่สำเร็จเลยค่ะ ทำให้ความรู้สึกนี้คาใจเรื่อยมา 

    จนกระทั่งมีสัญญาณอันตรายเกิดขึ้นกับชีวิต เพราะนอกจากเขามีโรคประจำตัวคือโรคเบาหวานมาตั้งแต่อายุ ๓๐ ปี อยู่ ๆ ก็มามีอาการป่วยเหมือนคนเป็นไข้หวัด เหนื่อยหอบ เมื่อพาไปหาหมอก็พบอาการน้ำท่วมปอด และตรวจพบมะเร็งปอดขั้นที่ ๓ ทำให้ลูกตกใจมาก ลูกพาเขาไปรักษากับหมอที่เก่งที่สุด แต่อาการของเขาไม่ดีขึ้นเลย มีแต่ทรงตัวกับแย่ลง อีกทั้งต่อมายังตรวจพบว่ามะเร็งลามขึ้นไปถึงสมอง และมีอาการข้างเคียงตามมามากมาย 

    โชคดีที่ลูกชายที่อยู่วัดมาดูแลพ่อเขาตั้งแต่เริ่มป่วย ให้พ่อเขาทำบุญทุกวัน ช่วงอยู่ที่โรงพยาบาลก็นำจานดาวธรรมไปติดให้พ่อเขาดู ให้พ่อเขาทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิทุกวัน พระอาจารย์และคนที่วัดแวะเวียนไปเยี่ยมเสมอ จนลูกรู้สึกขอบคุณในความมีน้ำใจของคนที่วัดมาก แต่อาการของสามีก็ยังไม่ดีขึ้น แถมยังทรุดลงเรื่อย ๆ 

    จนกระทั่งก่อนสามีจะเสียชีวิตได้ ๒ สัปดาห์ อยู่ ๆ เขาก็เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนตายเขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต เขาจึงขอเงินไปทำบุญเพื่อเป็นประธานรองกฐินปี ๒๕๔๙ 

    เมื่อลูกฟังก็อึ้งไปสักพัก เพราะเป็นจำนวนเงินที่มากเหลือเกิน ในชีวิตลูกเคยทำบุญสูงสุดก็แค่หลักหมื่น และอีกอย่างลูกต้องใช้เงินในการรักษาสามีตลอดระยะเวลา ๕ เดือน ที่ผ่านมาเป็นล้านบาทแล้ว แต่ด้วยความรักที่ลูกมีต่อสามี แล้วที่สำคัญเงินที่เขาขอลูกทำบุญ ก็เป็นเงินที่เขาเป็นคนหามาทั้งชีวิต และเขาก็    ไม่เคยใช้เงินทำบุญใหญ่ให้ตัวเองอย่างเต็มที่เลย ลูกจึงตกลงกับเขาว่า ไว้ให้ขายร้าน   ตัดเสื้อได้ก่อน ลูกจะทำบุญให้ทันที แต่ลูกก็มาขายได้หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว ๕ เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญทันที ทั้ง ๆ ที่ลูกยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรมาก แต่ด้วยความดีและความรักที่ลูกมีต่อสามี ลูกจึงขอมอบบุญนี้ให้เป็นเสบียงติดตัวเขาไปทุกชาติค่ะ

    ตัวลูกเองเกิดในครอบครัวที่กำลังสร้างฐานะ แต่เป็นคนโชคดี เพราะได้สามีที่ Perfect แถมมีลูกที่เก่งและดีกันทุกคน แม้ปัจจุบันลูกยังไม่ได้เป็นบรมเศรษฐี แต่ก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือ     

    นับตั้งแต่สามีเสียชีวิต ลูกก็กังวลลึก ๆ เกี่ยวกับชีวิตบั้นปลายที่เหลืออยู่นี้ เพราะลูกตัดสินใจเลิกกิจการตัดเสื้อ และเอาเงินมาเข้าหุ้นลงทุนทำธุรกิจโรงรับจำนำกับญาติ ๆ อีกทั้ง ทุกวันนี้สุขภาพของลูกยังไม่ค่อยแข็งแรงด้วยโรคประจำตัว คือไวรัสตับอักเสบบี ที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ และยังเป็นโรคหัวใจเต้นเร็วผิดจังหวะ และนอนไม่หลับอีกด้วย

    แม่ของลูกปัจจุบันท่านหกล้มขาหักกำลังเข้าเฝือกอยู่ค่ะ แต่ท่านก็เป็นโรคที่ทำให้ท่านกังวลใจมากกว่านั้น คือโรคนอนไม่หลับ ซึ่งท่านเป็นมานานกว่า ๓๐ ปีแล้ว ไปหาหมอ  กี่หมอก็ไม่ยอมหลับสักที หรือแม้กินยานอนหลับแล้วก็หลับได้แค่แป๊บเดียวค่ะ 

 

หลังจากส่งคำถาม ไปกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว
ก็มีคำตอบจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาดังนี้

    ๑. สามีกำพร้าพ่อและไม่ค่อยได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็ก มีชีวิตในวัยเด็กที่ลำบาก เพราะ   ในอดีตเคยออกจากบ้านในวัยหนุ่ม เพื่อไปทำงานในแคว้นไกล ๆ โดยที่ไม่ได้ติดต่อมาหาพ่อแม่ แค่ส่งเงินมาให้ใช้บ้าง วิบากกรรมนี้มาส่งผล และมีกรรมตระหนี่มาส่งผลในวัยเด็ก
 

    ๒. ต้องลี้หนีภัยสงคราม เพราะเคยอนุโมทนาบาปในการทำสงครามของแคว้นของตัวเองที่ไปรุกรานแคว้นอื่น แต่เป็นแค่เศษกรรมอนุโมทนาบาปหรือพลอยยินดีเท่านั้น จึงทำให้แค่ลี้ภัยสงครามแต่ไม่เสียชีวิต
 

    ๓. สามีตั้งร้านเสื้อไม่สำเร็จในวัยต้น ๆ แต่สามารถตั้งตัวมีเงินทองในวัย ๒๕ ปีขึ้นไป และต้องทำงานหนักแทบไม่มีวันหยุดเพื่อเลี้ยงครอบครัว เพราะกรรมตระหนี่ในอดีตที่ไม่ค่อยได้ทำทานในวัยต้น เพราะมีความเชื่อว่า จะเจริญรุ่งเรืองได้ต้องขยันอดทนและต้องเหน็ดเหนื่อยเท่านั้น มาส่งผล แต่ก็ยังมีบุญสงเคราะห์โลก สงเคราะห์ญาติมาส่งผลในเวลาต่อมา จึงทำให้ตั้งตัวได้ มีเงินมีทอง 
 

    ๔. แต่ก็ยังลำบากอยู่ดีในการหาเลี้ยงครอบครัว ด้วยความเชื่อดังกล่าวว่าจะต้องเหน็ดเหนื่อย ขยันอดทนเท่านั้นจึงจะสำเร็จ    กับไม่เน้นการทำบุญกับเนื้อนาบุญ
 

    ๕. สามีเป็นโรคเบาหวาน มะเร็งปอดและลามไปที่สมอง เพราะกรรมในอดีตสมัยที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหารและฆ่าสัตว์ขายมาส่งผลให้เป็นเบาหวาน อีกทั้งเวลาฆ่าสัตว์มักทุบศีรษะ รวมทั้งเคยรมควัน   ไล่ผึ้งเพื่อเอาน้ำหวานและตัวอ่อนในรังมากิน มาส่งผลให้เป็นมะเร็งปอดและลามไปที่สมอง
 

    ๖. ได้โอกาสทำบุญใหญ่ที่สุดในชีวิตหลังจากตายไปแล้ว เพราะในอดีตระหว่าง     มีชีวิตอยู่ก็ไม่ค่อยได้ทำบุญ แต่ก่อนตายเขียนพินัยกรรมแบ่งมรดกเอาไว้ทำบุญมาส่งผล
 

    ๗. การทำบุญอย่างนี้ เมื่อบุญส่งผลในภพชาติต่อไป ตัวลูกเองก็จะได้รับสมบัติแบบรับมรดกจากผู้อื่น เช่น พ่อ แม่ สามี ส่วนสามีของลูกภพชาติต่อไปตอนมีชีวิตก็จะมีสมบัติ   ในระดับพอเลี้ยงตัวเองไม่ลำบาก เพราะคิดจะทำบุญก่อนตายแต่ไม่ได้ทำ 

    แต่ภายหลังตัวเองตายไปแล้ว สมบัติที่ทิ้งเอาไว้ก็จะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นมากมายหลายเท่า เหมือนนักวาดภาพที่มีชื่อเสียงของโลกบางคนตอนมีชีวิตอยู่รูปภาพก็ไม่ค่อยมีราคาเท่าไร และขายก็ไม่ค่อยได้ แต่พอตายแล้วภาพที่ตัวเองวาดกลับมีมูลค่ามหาศาล
 

    ๘. อานิสงส์กฐินที่สร้างวิหารคด ทุกปี  ก็มีอานิสงส์พอ ๆ กัน
 

    ๙. สามีตายแล้วก็ไปเป็นเทพบุตร     สุดหล่อมีวิมานทองของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์     เฟส ๓ แต่วิมานใหญ่พอประมาณด้วยบุญที่   ทำกับหมู่คณะ 

    ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น เขาฝากมาบอกว่า ได้รับบุญกฐินปี ๔๙ แล้ว ทำให้วิมานโตขึ้น มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น มีความสุขมาก และฝากอนุโมทนาขอบคุณมายังลูก อีกทั้งบอกว่าผลแห่งบุญมีจริง ถ้าหากเขาทำบุญด้วยตนเองก่อนตาย เขาจะมีทิพยสมบัติมากกว่านี้อีกหลายเท่า
 

    ๑๐. ในกรณีที่ทำบุญกับหมู่คณะมาอย่างสม่ำเสมอ แต่ไม่เข้าใจเรื่องวงบุญพิเศษและไม่ได้อธิษฐานตามติดไปดุสิตบุรี เมื่อตายแล้วก็จะไปเกิดตามกำลังบุญ ตามสวรรค์     ชั้นต่าง ๆ แต่จะไม่ได้ไปเกิดในวงบุญพิเศษ เพราะใจไม่ผูกพันด้วยความไม่เข้าใจ ก็คล้ายกับการทำบุญทั่ว ๆ ไป คล้ายกำลังเงินถึงซื้อ     รถเบนซ์ได้ แต่ไม่ได้ซื้อ
 

    ๑๑. ส่วนผู้ที่ทำบุญกับหมู่คณะไม่เยอะ ไม่สม่ำเสมอ แต่อธิษฐานจิตอย่างแน่วแน่ในการตามติดไปดุสิตบุรีให้ได้นั้น ก็ไปอยู่วงบุญพิเศษไม่ได้ เพราะกำลังบุญไม่พอ คล้ายปรารถนาจะซื้อรถเบนซ์ แต่กำลังเงินไม่ถึง เลยซื้อไม่ได้
 

    ๑๒. แต่สามีก็มีใจศรัทธาพระเดช-พระคุณหลวงปู่และหมู่คณะ จะทำให้มีสายบุญที่จะทำให้ได้ไปเจอกันอีกในพุทธันดรหน้า
 

    ๑๓. สามีไม่ได้ไปอยู่ดุสิตบุรี จะช่วยได้ทุกคนก็ต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย โดยเฉพาะลูกชายที่อยู่เขตในต้องปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกายและได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย จะได้ไปช่วยพ่อเลื่อนชั้น
 

    ๑๔. ตัวลูกและสามีในอดีตชาติก็เคยเป็นสามีภรรยากันมาหลายชาติแล้ว เคยสร้างบุญร่วมกัน โดยเวลาทำบุญสงเคราะห์โลกและญาติมักจะใช้ให้ตัวลูกทำแทน แต่เขาไม่ได้ทำด้วยตัวเอง จึงทำให้ลูกเป็นใหญ่ในทรัพย์ ส่วนเขามีสิทธิ์ในทรัพย์ จึงได้มาใช้ชีวิตครอบครัวร่วมกันอย่างอบอุ่นและมีความสุข
 

    ๑๕. ที่มีลูกดี มีความกตัญญู และประสบความสำเร็จในการเรียนทุกคนนั้น เพราะในอดีตเวลาจะช่วยเหลือสงเคราะห์ญาติหรือสงเคราะห์โลก ก็มักจะมีจิตอ่อนโยน      อยากช่วย กับมีบุญที่มีความกตัญญูต่อบิดามารดามารวมส่งผลด้วย
 

    ๑๖. สามีให้ลูกมาเป็นผู้ดูแลและมีสิทธิ์เรื่องเงิน ทั้ง ๆ ที่เป็นเงินของสามี แถมเวลาเขาจะใช้ยังต้องมาขอจากลูก ซึ่งถ้าเป็นเงินจำนวนมาก เช่น เงินทำบุญ เขาจะเกรงใจลูกมากนั้น เกิดจากการที่สามีไม่ได้ทำบุญด้วย    ตัวเอง แต่สั่งให้ลูกไปทำ จึงทำให้สามีมีสิทธิ์ในทรัพย์ แต่ไม่ได้เป็นใหญ่ในทรัพย์เหมือนลูก ส่วนที่เกรงใจลูกนั้นก็เพราะเขามีความรัก  ต่อลูกมาก
 

    ๑๗. ลูกและหุ้นส่วนจะทำธุรกิจอันใดให้เจริญนั้น ก็ต้องมีบุญรองรับ ดังนั้นจึงต้องหมั่นทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้ประสบความสำเร็จในธุรกิจการงาน 

    ส่วนการทำธุรกิจโรงรับจำนำนั้น ลูกและหุ้นส่วนก็อย่าไปคิดดอกโหดเกินไป และอย่ากดราคาหรือเอาเปรียบลูกค้ามากเกินไปจนเขาทุกข์ใจก็แล้วกัน
 

    ๑๘. ตัวลูกมาเป็นโรคหัวใจเต้นผิดปกติ นอนไม่หลับ และไวรัสตับอักเสบบี เพราะกรรมในอดีตได้ใช้แรงงานสัตว์และทาสมากเกินไป กับกรรมที่ชอบแกล้งสัตว์ที่เลี้ยงไว้ในกรง เช่น แกล้งนกให้มันตกใจตื่นตระหนกด้วยความคะนองในวัยเด็ก รวมทั้งกรรมดื่มสุราและเลี้ยงสุรามารวมส่งผล
 

    ๑๙. คนที่เป็นโรคตับเพราะกรรมสุรา กับคนที่เป็นบ้า ใบ้ ปัญญาอ่อนเพราะกรรมสุรานั้นต่างกัน คือคนที่เป็นโรคตับเพราะกรรมสุรา เป็นเศษกรรมที่ส่งผลเบาบางลงแล้ว ส่วนคนที่เป็นบ้า ใบ้ ปัญญาอ่อนนั้น เป็นกรรมที่ยังหนักอยู่
 

    ๒๐. จะแก้ไขก็ให้ลูกสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา    อุทิศให้กับผู้ที่เราเคยไปเบียดเบียนเขาเอาไว้        แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจากวิบากกรรมนี้
 

    ๒๑. คุณแม่ของลูกขาหัก เพราะกรรมในอดีตเคยเอาไม้ตีแมวที่มาเที่ยวหาอะไรกิน   ในครัวแล้วทำให้เลอะเทอะจนมันขาหักด้วยความโกรธมาส่งผล 

    นอนไม่หลับมา ๓๐ กว่าปี เพราะในอดีตชอบลงโทษบริวารรับใช้ที่ทำงานผิดพลาดด้วยการให้ทำงานทั้งคืนยันรุ่งอยู่เป็นประจำ   มาส่งผล
 

    ๒๒. จะแก้ไขก็ให้ท่านสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ให้มาก ๆ แล้วอุทิศบุญนี้ให้กับสัตว์หรือคนที่เราเคยไปเบียดเบียนเอาไว้บ่อย ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจากวิบากกรรมนี้ 

    คุณแม่ก็มีสายบุญกับหมู่คณะอยู่บ้าง แต่ไม่ค่อยมาก จึงทำให้บางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอ
 

    ๒๓. ลูกชายคนกลางสร้างบารมีกับ   หมู่คณะมา โดยพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ในสังกัดเดียวกับพระอาจารย์ของลูกชาย และได้ออกบวชตาม    พระราชา 

    เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่จนตลอดชีวิต มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระภายใน เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ ลงมาสร้างบารมี ๒ รอบ
 

    ๒๔. ตัวลูก สามี และลูกอีก ๒ คน คือ คนโตกับคนเล็ก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยเป็นกองเสบียงประเภทตามอารมณ์บ้าง ตามกำลังบ้าง เต็มที่ในบางครั้ง
 

    ๒๕. ลูกชายคนโตมีผังบวชอยู่บ้าง ยังไม่หนาแน่น ถ้าจะให้หนาแน่นชาตินี้ก็ต้องใช้กำลังใจสูง ถ้าจะให้มีผลการปฏิบัติธรรมดีก็จะต้องมีความเพียรอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอและถูกหลักวิชชา
 

    ๒๖. ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย

 

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

* * อยู่ในบุญ แนะนำ/เกี่ยวข้อง * *

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล