ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม
สติเดินหน้า เสงี่ยมตามหลัง
โสรจฺจํ อวิหึสา จ ปาทา นาคสฺส เต ทุเว
สติ จ สมฺปชญฺ?ญฺจ จรณา นาคสฺส เต ปเร
โสรัจจะและอวิหิงสานั้น เป็นช้างเท้าหลัง
สติและสัมปชัญญะนั้น เป็นช้างเท้าหน้า
(ขุ.เถร. ๒๖/๓๖๘)
ทำไมบางคนจึงสงบไม่ได้ เสงี่ยมไม่ได้ อดทนไม่ได้
นิดหน่อยก็ไม่พอใจ เล็กน้อยก็ชอบโวยวาย
รังแต่จะเบียดเบียนและสร้างความเดือดร้อนอยู่เสมอ
ทั้ง ๆ ที่เหตุก็เพียงเล็กน้อย เรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่
ด้วยเหตุเพราะขาดสติ ขาดความระลึกได้
เพราะขาดสัมปชัญญะ ขาดความรู้ตัวด้วยความรอบคอบ
จึงนิ่งไม่เป็น สงบเสงี่ยมไม่เป็น ก่อเกิดการก้าวร้าว เบียดเบียน
ผู้มีสติระลึกได้ มีสติสัมปชัญญะความรู้ตัว
แม้มีอารมณ์แรง ๆ มากระทบก็ไม่กระเทือน
สามารถรักษาความสงบเสงี่ยม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไม่ฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด มีความยับยั้งชั่งใจ
สงบนิ่งมั่นคงเหมือนขุนเขาตระหง่าน ไม่หวั่นหวาดแรงลม
ความระลึกได้และความรู้ตัวจึงเป็นช้างเท้าหน้า
ความเสงี่ยมและความไม่เบียดเบียนจึงเป็นช้างเท้าหลัง
รวมพลังสรรค์สร้างต้นแบบดี ๆ แก่โลก ให้สามารถอยู่อย่างปกติสุขได้
ในท่ามกลางอุปสรรคนานัปการ..
