ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม
ความดี ๔ ประการ
ทุกฺขํ คหปตํ สาธุ สํวิภชฺชญฺจ โภชนํ
อหาโส อตฺถลาเภสุ อตฺถพฺยาปตฺติ อพฺยโถ
ผู้ครองเรือนขยัน ดีข้อหนึ่ง
มีโภคทรัพย์แล้วแบ่งปัน ดีข้อสอง
ถึงทีได้ผลสมหมาย ไม่มัวเมา ดีข้อสาม
ถึงคราวสูญเสียประโยชน์ ไม่หมดกำลังใจ ดีข้อสี่
(๒๗/๑๑๗๕)
ความดี ๔ ประการ ที่ผู้ครองเรือนพึงมี เมื่อมีขึ้นแล้วจะประสบแต่ความสุข
เมื่อเป็นผู้ครองเรือนต้องขยัน ไม่ขยันคนอื่นก็เหยียดหยามได้
ทำกิจของตนเองด้วยความหมั่นเพียร ไม่ปล่อยปละธุระ
ขยันหาทรัพย์ รู้จักเก็บ รู้จักใช้ ชีวิตก็ปลอดภัยมีสุข
เมื่อมีโภคทรัพย์ก็ต้องรู้จักแบ่งปัน ปันกันกินปันกันใช้ ปันความสุขสู่ผู้อื่นบ้าง
ในวันที่เรามีก็ควรรู้จักให้ อย่าเย่อหยิ่ง ไม่ช่วยเหลือใคร
เผื่อวันที่เราไม่มี จะได้มีใครมาช่วยเหลือเราบ้าง
เมื่อประสบความสำเร็จ ก็ไม่หลงระเริง ไม่หลงตน ไม่ยกตนข่มท่าน
ไม่มัวเมาความสำเร็จในอดีต ไม่หลงคำชมจนหลงทาง
มุ่งสู่ความสำเร็จให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
เมื่อประสบความล้มเหลวก็ไม่หมดกำลังใจ
ไม่ตัดพ้อต่อว่า ไม่โทษโชคชะตาฟ้าดิน ไม่โทษผู้อื่น
แต่มองตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง มุ่งแก้ไขที่ตน
เอาความล้มเหลวเป็นบันไดก้าวสู่ความสำเร็จเบื้องสูงต่อไป
ความดีทั้ง ๔ ประการนี้ อย่าให้ห่างหายจากใจเรา
ทุ่มเทกระทำอย่างต่อเนื่อง ย่อมได้สิ่งดี ย่อมมีความสุขตลอดไป
