นิทานอีสป เรื่อง ลา ไก่ และสิงโต
ผู้แต่ง : อีสป

       ชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงไก่และลารวมกันไว้หลังบ้าน  วันหนึ่งสิงโตเดินผ่านมาก็อยากจะจับลากินเป็นอาหาร ขณะที่มันซึ่มดูลาอยู่นั้น เจ้าไก่ก็ส่งเลี้ยงร้องขึ้นมา  ด้วยความที่สิงโตไม่เคยได้ยินเสียงไก่ขันมาก่อนจึงตกใจและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว  ส่วนเจ้าลาเมื่อเห็นสิงโตวิ่งหนีไปก็นึกว่าเจ้าสิงโตเกิดกลัวขึ้นมา  ด้วยความลำพองใจมันจึงรีบวิ่งตามสิงโตไปทันที ฝ่ายสิงโตเมื่อวิ่งไปได้สักครู่ก็หันหลับมามอง เห็นว่าเจ้าลาวิ่งตามมาถึงที่ก็ดีใจ มันจึงกระโจนเข้าขย้ำลาและกินเป็นอาหารตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ความประมาทและหลงตัวเองย่อมนำพาหายนะมาสู่ตน

:: พุทธภาษิต ::

อปฺปมาโท อมตํปทํ.
ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย.

ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๘. ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/ ๕๒๔.