นิทานอีสป เรื่อง หมูป่ากับหน้าไม้
ผู้แต่ง : อีสป
 

            หมูป่าตัวหนึ่งมีนิสัยเกเร เที่ยวอันธพาลไปทั่ว ขอบทำร้ายและรังแกสัตว์ต่างๆ วันหนึ่งขณะที่มันไปเดินเล่นแถวต้นไม้ใหญ่ที่นายพรานกำลังทำการดักสัตว์อยู่ มันเห็นหน้าไม้ของนายพรานวางไว้ ด้วยความที่มันไม่รู้จักว่าหน้าไม้คืออะไร จึงคิดจะหยิบขึ้นมาเล่น นายพรานเห็นจึงพูดว่า 

                 "เจ้าอย่าหยิบมันขึ้นมาเล่นนะ มันอันตราย เจ้าอาจตายได้"

                 "สิ่งนี้น่ะหรือที่ท่านบอกว่ามันอันตราย ข้าไม่เชื่อท่านหรอก ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลย"

               หมูป่าจอมเกเรไม่เชื่อฟัง หยิบหน้าไม้ขึ้นมาเล่น ด้วยความคะนองมันจึงเกี่ยวหน้าไม้ทำให้ลูกดอกพุ่งเข้าปักตรงหัวใจตายทันที

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
เมื่อผู้ใหญ่ตักเตือนด้วยความหวังดี ผู้น้อยควรเปิดใจรับฟัง

:: พุทธภาษิต ::
ปมาทมนุยุญฺชนฺติ พาลา ทุมฺเมธิโน ชนา.
คนพาลมีปัญญาทราม ย่อมประกอบแต่ความประมาท.
ม . ม. ๑๓/ ๔๘๘. สํ. ส. ๑๕/ ๓๖. ขุ. ธ. ๒๕/ ๑๘.