นิทานอีสป เรื่อง แมลงวันกับน้ำผึ้ง
ผู้แต่ง : อีสป

    โถใส่น้ำผึ้งใบหนึ่งล้มคว่ำลง ทำให้น้ำหวานเหนียวไหลเยิ้มออกมากองบนโต๊ะ กลิ่นหวานหอมของน้ำผึ้งเชื้อเชิญให้แมลงวันฝูงใหญ่บินมาตอมรอบๆ อย่างรวดเร็ว พวกมันไม่รอคำเชิญใดๆ ไม่เลยละ พวกมันบินลงมาจุ่มทั้งขาทั้งตัว เพื่อสวาปามน้ำผึ้งตั้งแต่หัวจรดเท้า ปีกของพวกมันเหนียวเหนอะติดกัน จนไม่อาจดึงเท้าขึ้นมาจากกองน้ำผึ้งเหนียวๆ ได้ ในที่สุดพวกมันก็ตาย พลีชีพให้กับรสชาติแห่งความหวาน

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าโลภกับความพึงพอใจเพียงชั่วแล่น เพราะมันอาจทำลายเราได้

:: พุทธภาษิต ::
โลโภ ธมฺมานํ ปริปนฺโถ
ความโลภเป็นอันตรายแห่งธรรมทั้งหลาย
สํ . ส. ๑๕/ ๕๙.

THE FLIES AND THE HONEY

        A jar of honey was upset and the sticky sweetness flowed out on the table. The sweet smell of the honey soon brought a large number of Flies buzzing around. They did not wait for an invitation. No, indeed; they settled right down, feet and all, to gorge themselves. The Flies were quickly smeared from head to foot with honey. Their wings stuck together. They could not pull their feet out of the sticky mass. And so they died, giving their lives for the sake of a taste of sweetness.

:: The moral of this story is ::
Be not greedy for a little passing pleasure. It may destroy you.