นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับลา
ผู้แต่ง : อีสป
 

                ลาตัวหนึ่งกำลังกินหญ้าอยู่ในทุ่งใกล้กับป่า ตอนที่มันเห็นหมาป่าซุ่มอยู่ในเงามืดข้างรั้วไม้ ง่ายที่จะเดาได้ว่าในใจหมาป่าคิดอะไรอยู่ มันจึงพยายามคิดแผนการช่วยชีวิตตนเอง โดยเริ่มแสร้งทำเป็นขากะเผลกแล้วเดินกระย่องกระแย่งด้วยความเจ็บปวด

         เมื่อเจ้าหมาป่ามาถึง มันก็ถามลาว่าอะไรทำให้ขากะเผลก ลาตอบว่ามันไปเดินเหยียบหนามอันแหลมคมมา 

                "ช่วยดึงหนามออกให้ข้าทีเถิด" เจ้าลาขอพรางร่ำร้องกับเจ็บปวด "หากท่านไม่ทำ ตอนที่กินข้า มันอาจจะติดคอท่านได้นะ"

                 หมาป่าเห็นพ้องกับคำแนะนำอันชาญฉลาดดังกล่าว   เนื่องจากมันเองก็อยากอร่อยกับมื้ออาหารโดยไม่ต้องเสี่ยงกับอาการสำลัก เจ้าลาจึงยกตีนของมันขึ้น ส่วนเจ้าหมาป่าก็เริ่มหาหนามอย่างใกล้ชิดและระมัดระวัง

                ทันใดนั้น  เจ้าลาก็ถีบขาออกไปเต็มแรงจนหมาป่ากระเด็นปลิวไปหลายช่วงตัว   และขณะที่เจ้าหมาป่าพยายามลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าและเจ็บปวดอยู่นั้น เจ้าลาก็ควบหายไปอย่างปลอดภัย

                "สมควรแล้วละ" หมาป่าครวญขณะคลานมุดเข้าไปในพุ่มไม้ "ข้าเกิดมาเป็นนักล่า ไม่ใช่หมอสักหน่อย"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
จงยึดมั่นในอาชีพตน

:: พุทธภาษิต ::
สทตฺถปสุโต สิยา
พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน

THE WOLF AND THE ASS

             An Ass was feeding in a pasture near a wood when he saw a Wolf lurking in the shadows along the hedge. He easily guessed what a Wolf had in mind, and thought of a plan to save himself. So he pretended he was lame. and began to hobble painfully.

             When the Wolf came up, he asked the Ass what had made him lame, and the Ass replied that he had stepped on a sharp thorn.

                 "Pleade pull it out," he pleaded, groaning as if in pain. "If you do not, it might stick in your throat when you eat me."

               The Wolf saw the wisdom of the advice, for the wanted to enjoy his meal without any danger of choking. So the Ass lifted up his foot and the Wolf began to search very closely and carefully for the thorn.

                 Just then the Ass kicked out with all his might, tumbling the Wolf a dozen paces away. And while the Wolf was getting very slowly and painfully to his feet, the Ass galloped away in safety.

              "Serves me right," growled the Wolf as he crept into the bushes. "I'm a butcher by trade, not a doctor."

:: The moral of this story is ::
Stick to your trade.