นิทานอีสป เรื่อง ลิงกับลา
ผู้แต่ง : อีสป
ลิงกับลาเป็นเพื่อนกันมานาน ทั้งสองต่างสัญญาว่าจะรักและดูแลกันและกัน ไม่ทอดทิ้งกันไปไหน มันทั้งสองตัวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา
เวลาต่อมา ป่าที่ลิงกับลาอาศัยอยู่เกิดแห้งแล้งทุรกันดารขึ้น ลิงจึงเสนอความคิดกับลาว่า
"ลา ข้าว่าพวกเราอพยพออกจากป่านี้กันเถอะ ไปกันป่าอุดมสมบูรณ์อยู่กัน"
ลิงกับลาจึงพากับอพยพออกจากป่า
ขณะที่อพยพออกจากป่านั้น ลิงจะนั่งอยู่บนหลังลา พอเห็นต้นไม้มันก็จะขึ้นไปปีนป่ายเก็บเอาผลไม้มากิน โดยไม่ให้ลากินด้วย พอไม่มีต้นไม้มันก็จะนั่งเล่นอยู่บนหลังลา ลารู้สึกว่าตนเองนั้นเหนื่อยมากในการเดินทาง และยังต้องให้เจ้าลิงนั่งบนหลังไปตลอดทาง มันจึงพูดขึ้นว่า
"ลิง เจ้าเป็นเพื่อนกับข้าจริงหรือ ทำไมข้ารู้สึกว่าเจ้าเอาเปรียบข้ายังไงไม่รู้"
พูดจบ ลาก็สลัดลิงออกจากหลังแล้ววิ่งหนีไปทันที
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าคิดเอาเปรียบผู้อื่น การเอาเปรียบผู้อื่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ
:: พุทธภาษิต ::
นาสฺมเส อตฺตตฺถปญฺ มหิ.
ไม่ควรไว้ใจคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว .
ขุ . ชา. ทสก. ๒๗/ ๒๙๐.
