นิทานอีสป เรื่อง แม่ห่านกับลูกห่าน
ผู้แต่ง : อีสป
แม่ห่านเห็นลูกห่านเดินไม่สวยก็เลยพูดดุไปว่า
"ทำไมเจ้าเดินผงกหัวและส่ายตัวไปมาเช่นนั้น ดูเหมือนว่าเจ้าถูกยิงที่ตะโพกอย่างนั้นแหละ"
ลูกห่านจึงพยายามแก้ไขท่าทางการเดิน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ แม่ห่านจึงเอาไม้เล็กๆ สองอันมาผูกติดไว้ที่ขาทั้งสองข้างของลูกห่านเพื่อให้ลูกห่านเดินตัวตรง แต่ลูกห่านก็บ่นว่า
"แม่จ๋า ลูกไม่สามารถแกว่งเท้าได้ในเวลาที่ว่ายน้ำ"
แม่ห่านจึงบอกลูกห่านว่า
"ถ้าอย่างนั้น เจ้าต้องเดินเชิดหัวขึ้น"
ลูกห่านพยายามทำตามที่แม่ห่านบอก แต่ลูกห่านก็ยังบ่นออกมาว่า
"แม่จ๋า ลูกทำตามที่แม่บอกให้เชิดหัวขึ้น แต่ลูกมองไม่เห็นทางข้างหน้าเลย"
แม่ห่านจึงดุลูกห่านว่า
"หากไม่มีอะไรดีขึ้น เจ้าก็แบกหัวกับเท้าของเจ้าเหมือนอย่างที่บรรพบุรุษของเจ้าทำมาก่อนต่อไปเถอะ!"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าคิดเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่เป็นสัจธรรม
:: พุทธภาษิต ::
วิหญฺ ตี จิตฺตวสานุวตฺตี.
ผู้ประพฤติตามอำนาจจิต ย่อมลำบาก.
ขุ . ชา. ทุก. ๒๗/ ๙๐.
