นิทานอีสป เรื่อง หมูป่า และลา
ผู้แต่ง : อีสป
 

              หมูป่าและลากำลังเดินสนทนามาด้วยกัน  จนกระทั่งลานั้นคิดว่าตนเองนั้นเป็นคนฉลาดและลำพองตัวเอง และทำท่าทางล้อเลียนหมูป่า ไม่ว่าหมูป่าทำอะไรมันก็เยาะเย้ย และพูดจาถากถางหมูป่าด้วยคำพูดต่างๆ นานา จนทำให้หมูป่าทนไม่ไหวและโกรธ หมูป่าจะกระโดดและขย้ำใหตายคามือ

             แต่มันก็คิดขึ้นได้ว่าโดยสัญชาติแล้ว ลาย่อมจะทำในสิ่งที่โง่อยู่แล้ว เมื่อหมูป่าคิดได้ดังนั้น ก่อนจะเดินจากไปหมูป่าก็ได้พูดกับลาว่า 

                "นิสัยโง่ๆ ของเจ้านี่แหละที่ทำให้เจ้ารอดชีวิตไปได้"

                หมูป่าพูด แล้วพูดป่าก็เดินจากไป ปล่อยให้ลางุนงงอยู่ต่อไป

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าลำพองใจตัวเองว่าฉลาดที่สุด เพราะคนที่ฉลาดกว่าเรายังมี

:: พุทธภาษิต ::
สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ.
ความสะอาด พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ.
นัย - ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๗๘.