นิทานอีสป เรื่อง คนเดินทางกับต้นไม้
ผู้แต่ง : อีสป
 

      ชายสองคนร่วมเดินทางไปด้วยกัน พอกลางวันแสงแดดเริ่มร้อนแรง ทำให้ชายสองคนได้หยุดพักอาศัยร่มเงาของต้นไม้ ด้วยความที่อ่อนแรงและบวกกับเป็นตอนพักกลางวัน ชายคนที่หนึ่งจึงได้เคลิ้มหลับไป ขณะนั้นชายอีกคนร้องขึ้นว่า

     "ต้นไม้ต้นนี้ไม่ได้มีประโยชน์เอาเสียเลย ไม่มีผลออกมาให้ข้าได้เก็บกินยามหิว ไร้ประโยชน์จริง"

     ทันใดนั้นต้นไม้โมโหจึงพูดสวนกลับไปว่า

   "เจ้ามันช่างเนรคุณยิ่งนัก แล้วที่เจ้ามาหลบร่มเงา นอนพักผ่อนอย่างเย็นสบาย ก็มิใช่ประโยชน์ของข้าเลยหรือไง"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คนอกตัญญู ตามืดบอด มักมองไม่เห็นประโยชน์ผู้มีพระคุณ

:: พุทธภาษิต ::
น ชจฺจา วสโล โหติ น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ
กมฺมุนา วสโล โหติ กมฺมุนา โหติ พฺรมหฺมโณ.

บุคคลเป็นคนเลวเพราะชาติก็หาไม่ เป็นผู้ประเสริฐเพราะชาติก็หาไม่
( แต่ ) เป็นคนเลวเพราะการกระทำ เป็นผู้ประเสริฐก็เพราะการกระทำ.
( พุทฺธ ) ขุ. สุ. ๒๕/ ๓๕๒.