นิทานอีสป เรื่อง สุนัขป่าและเด็กชาย
 

            สุนัขป่าตัวหนึ่งซึ่งเพิ่งกินอาหารแสนอร่อยมาจนอิ่มหนำ กำลังวิ่งมาอย่างอารมณ์ดี แต่แล้วก็เห็นเด็กชายคนหนึ่งนั่งอยู่กับพื้นดิน 

            สุนัขป่ารู้ดีว่า เขากำลังพยายามหลบซ่อนมันเพราะความหวาดกลัว จึงเดินเข้าไปหาและพูดว่า "ข้าเจอเจ้าแล้ว เจ้าหนีข้าไปไม่รอดหรอก แต่ถ้าเจ้าสามารถบอกความจริงสามอย่างที่ไม่อาจโต้แย้งแก่ข้าได้ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า"

            เด็กชายรวบรวมความกล้าหาญและครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นก็พูดกับสุนัขป้าว่า "ความจริงข้อแรก คือ ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เจ้าเผอิญเห็นข้า ข้อสองข้าโง่เง่าที่ทำตัวให้เจ้าเห็น และข้อสาม พวกเราทุกคนเกลียดชังสุนัขป่าเพราะพวกมันชอบโจมตีฝูงแกะของเราอย่างโหดร้าย"

            สุนัขปำตอบเด็กชายว่า "สิ่งที่เจ้าพูดมาทั้งหมดเป็นความจริงจากมุมมองของเจ้า ข้าจึงขอปล่อยเจ้าไป"