นิทานอีสป เรื่อง งู กบ และเหยี่ยว
ผู้แต่ง : อีสป
กบจำนวนหนึ่ง ขึ้นมาจากน้ำเพื่อกระโดดโลดเต้นกันท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย มีกบจำนวนหนึ่งพลัดหลงเข้าไปในรังของงูพิษ พวกมันทั้งหมดจึงถูกจับกิน ขณะนั้น แม่กบมาทันเห็นงูพิษกินลูกกบตัวสุดท้ายพอดี แม่กบร่ำไห้เสียใจ ต่อว่างูพิษต่างๆ นานา ว่าทำไมถึงใจร้ายกับลูกกบนัก เจ้างูได้ตอบกับแม่กบว่า
"พวกมันเข้ามาถึงรังที่อยู่ของข้าก็สมควรเป็นอาหารของข้า"
หลังจากนั้นไม่นาน เหยี่ยวตัวหนึ่งทำรังอยู่บนต้นไม้ใหญ่ใกล้ที่อยู่ของงู พวกลูกงูจึงพากันเที่ยวปีนต้นไม้เล่น และพลัดหลงเข้าไปในที่อยู่ของเหยี่ยว
เหยี่ยวจึงจัดการกินงูพิษกินเป็นอาหาร ขณะที่กำลังกินงูตัวสุดท้ายนั้น แม่งูก็เลื้อยเข้ามาเห็นพอดี จึงทำการต่อว่าแม่เหยี่ยว
"ทำไมเจ้าไม่ปล่อยลูกข้ากลับไป มันพลัดหลงเข้ามาเจ้าไล่มันไปก็ได้ ทำไมเจ้าต้องจับมันกินเป็นอาหารด้วย"
"ไม่ใช่แค่ลูกของเจ้า แต่รวมถึงตัวเจ้าด้วยที่ข้าจะจับกินเพื่อเป็นอาหาร" พูดจบนกเหยี่ยวก็จับแม่งูกินในทันที
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คิดทำร้ายผู้อื่น ผู้อื่นก็อาจคิดกลับมาทำร้ายเราได้เช่นกัน
:: พุทธภาษิต ::
ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ.
ความชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลัง.
สํ . ส. ๑๕/ ๖๘. ขุ. ธ. ๒๕/ ๕๖.
