นิทานอีสป เรื่อง แมวผูกกระพรวน
ผู้แต่ง : อีสป
 

           กาลครั้งหนึ่ง บรรดาหนูทั้งหลายเรียกประชุมเพื่อหารือแผนการที่จะปลดแอกตัวเองจากศัตรูตัวฉกาจของพวกมัน นั่นคือเจ้าแมวเหมียว อย่างน้อยที่สุด พวกมันก็อยากรู้ว่าเมื่อไรแมวจะมาเพื่อพวกมันจะได้มีเวลาหนีทัน จริงๆ แล้วคือต้องทำอะไรสักอย่างเพราะพวกมันอยู่ภายใต้ความหวาดผวากรงเล็บแมวมาช้านาน จนแทบไม่กล้าเสนอหน้าโผล่ออกมาจากรูเลยตลอดทั้งวันทั้งคืน

           แผนการมากมายถูกยกขั้นมาปรึกษาหารือกัน แต่ไม่มีแผนการใดดีพอเลยสักแผนการเดียว ท้ายที่สุด เจ้าหนูน้อยตัวหนึ่งก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า

           "ข้ามีแผนที่ง่ายมากแต่รับรองว่าต้องประสบผลสำเร็จแน่นอน ทั้งหมดที่เราต้องทำก็แค่หากระพรวนไปผูกไว้ที่คอแมว เมื่อใดก็ตามที่เราได้ยินเสียงระพรวน เราก็จะรู้ทันทีว่าศัตรูของเรากำลังจะมา"

           หนูทุกตัวรู้สึกประหลาดใจมากที่พวกมันไม่ได้คิดถึงแผนนี้มาก่อนหน้านี้ ทว่าขณะกำลังปลื้มปีติกับโชคดีของพวกมันอยู่นั่้นเอง หนูชราตัวหนึ่งก็ยืนขึ้นและเอ่ยว่า

           "ข้าคงต้องบอกว่าแผนของเจ้าหนูน้อยนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ข้าขอถามสักคำหนึ่งเถิด ใครจะเป็นคนเอากระพรวนไปผูกคอแมว"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
การพูดว่าจะทำบางสิ่งบางอย่างนั้นง่าย แต่จะทำได้จริงหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

:: พุทธภาษิต ::
มนฺตีสุ อกุตูหลํ.
ในบรรดาที่ปรึกษา ย่อมต้องการคนไม่พูดพล่าม.
ขุ . ชา. เอก. ๒๗/ ๓๐.