นิทานอีสป เรื่อง ม้ากับหมาป่า
ผู้แต่ง : อีสป
 

         หมาป่าเดินมาพบม้าที่กลางทางระหว่างทุ่งมันไม่อาจเอาชนะแล้วกัดกินม้าตัวโตได้โดยลำพัง จึงคิดหลอกลวงจะพาไปให้ฝูงของตนช่วยกันรุมจับหญ้าและป่าใหญ่

         หมาป่าเอ่ยขึ้นว่า “พี่ม้าเอ๋ย..... ข้าเพิ่งผ่านไร่ข้าวโพดมาเมื่อครู่นี้เห็นข้าวโพดออกฝักเหลืองงามน่ากินเป็นยิ่งนัก แต่ข้าไม่ได้กินมันสักคำเพราะคิดจะเก็บไว้ให้ท่านกิน...ท่านมากินข้าสิ ข้าจะพาไป”

         ม้าได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ข้าขอบใจนะ ที่เจ้าบอกเรื่องไร่ข้าวโพด แต่ข้าไม่ได้ขอบใจที่เจ้าไม่กินข้าวโพด เพราะข้ารู้ดีว่าข้าวโพดไม่ใช่อาหารของหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเจ้า”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
น้ำใจของอันธพาลไม่เกิดความซาบซึ้งแก่ใคร

:: พุทธภาษิต ::
ยตฺถ เวรี นิวีสติ น วเส ตตฺถ ปณฺฑิโต
โจรพาลอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น