นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับหมี
ผู้แต่ง : อีสป
สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่าถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ "ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตายแล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่" หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน
แต่สุนัขจิ้งจอกหัวร่อเบา ๆ พลางว่า "ถ้าเจ้าอยากให้ใครนับถือ เจ้าก็ไม่ควรกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าช่วยคนที่ตายไปแล้ว
:: พุทธภาษิต ::
จงช่วยเหลือคนเดือดร้อน ด้วยความตั้งใจ
