หมีกับผึ้ง
ผู้แต่ง : อีสป
 

    หมีตัวหนึ่งเดินมาพบรังผึ้งรวงใหญ่  ได้กลิ่นน้ำผึ้งหอมหวาน  ก็รีบดึงรังผึ้งลงมากินอย่างเอร็ดอร่อย  ฝูงผึ้งโมโหมากบินฮือเข้ารุมต่อยเจ้าหมี  แต่เหล็กใน* ผึ้งไม่อาจทิ่มทะลุขนหนาฟูของเจ้าหมีเข้าไปได้เลย    ฝูงผึ้งจึงวางแผนปรึกษากันใหม่  แล้วบินกรูเข้าต่อยที่ใบหน้าของหมีอย่างพร้อมเพรียง  เจ้าหมีโดนผึ้งรุมต่อยจนหน้าตาบวมเป่ง  ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดและต้องวิ่งหนีไปอย่างทุลักทุเล

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

 ผู้ทำร้ายผู้อื่นย่อมได้รับการลงโทษเช่นกัน

:: พุทธภาษิต ::
สานิ กมฺมานิ นยนฺติ ทุคฺคติ
กรรมชั่วของตนเองย่อมนำไปสู่ทุคคติ

* เหล็กใน หมายถึง  เดือยพิษของสัตว์เมื่อต่อยแล้วจะปล่อยคาไว้ในผิวที่ถูกต่อย