เรื่องที่ ๑๖ สิ่งศักดิ์สิทธิ์เตือนให้รีบสร้างพระ
คุณศิวชาติ วรทรัพย์ เข้าวัดปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกายมานานเกือบ ๒๐ ปี ชีวิตดำเนินมาเรียบๆ ด้วยดี ไม่มีสิ่งใดทำให้จิตใจห่อเหี่ยวหรือตื่นเต้น จนมาพบเห็นสิ่งประหลาดน่าตกอกตกใจเอาเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๔๑ เธอเล่าว่า
ในวันดังกล่าว หลังจากปฏิบัติธรรมภาคเช้าแล้ว หมู่คณะของคุณศิวชาติก็ชวนกันไปรับประทานอาหารกลางวันที่จุดอธิษฐานธรรม ที่นั่นมีสมาชิกของกลุ่มท่านหนึ่งชื่อ คุณทรงศรี ธรรมศรีดา แขวนพระมหาสิริราชธาตุไว้ที่คอ คุณศิวชาติสนใจมากเพราะได้ยินกิตติศัพท์ของพระองค์นี้มากมาย อีกทั้งยังเป็นวัตถุธาตุที่ไม่เคยมีใครในโลกนี้นำมาสร้างเป็นพระบูชา ตนเองก็ปรารถนาทำบุญบูชาพระคุณของครูบาอาจารย์ และก็อยากเป็นเจ้าของพระมหาสิริราชธาตุบ้างเหมือนกัน แต่ยังมีเรื่องเงินเป็นอุปสรรคอยู่บ้าง เมื่อไม่มีพระของตนเองก็ขอดูของผู้อื่นก่อน
"โอ๊ย! ไม่ไหวแล้ว แรงมากจริงๆ ตาแทบบอด จุกเลยเนี่ย" เป็นคำอุทานออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เพราะตกใจแทบสิ้นสติ เพื่อนๆ ที่มาด้วยก็ตกใจในอาการกิริยา และวาจาที่แสดงไปตามๆ กัน สงสัยว่าคงไม่สบาย จะเป็นลมหรืออย่างไร พากันหายาดมมาให้ คุณศิวชาติปฏิเสธบอกว่าไม่ได้เป็นลม แต่ตกใจมาก แต่ก็ไม่สามารถเล่าให้เพื่อนฟังถูก เวลานั้นขนลุกไปหมดทั้งตัว
คนเล่าสรุปตอนท้ายเรื่องว่า
"ตัวผมยังไม่ได้ทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลาง เป็นไปได้ไหมว่า พระมหาสิริราชธาตุท่านแสดงปาฏิหาริย์เตือนสติผม ให้ผมคิดเป็นเจ้าของท่านบ้าง
แน่นอนครับ ใครเจออย่างผม รับรองจะต้องจำไปนานทีเดียว และคงอดรนทนไม่ได้ที่จะนิ่งเฉย ปล่อยโอกาสที่จะได้ท่านมาไว้บูชาให้ผ่านพ้นไป ดังนั้นพอผมกลับถึงบ้าน จึงได้เล่าเรื่องนี้ให้ทางบ้านฟัง ทั้งครอบครัวของผมจึงลงมติเป็นเอกฉันท์ร่วมบุญกันสร้างพระแกนกลางจารึก ชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ โดยนำปัจจัยไปถวายในวันรุ่งขึ้นทันที"