เรื่องเด่น

เรื่อง : สิขีแก้ว

คำตอบและความสุขแท้ของชีวิต

โครงการอบรมธรรมทายาทนานาชาติ

         มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เอาชีวิตไปเสี่ยง กับการป่ายปีนภูเขาสูงชันท่ามกลาง ความหนาวเหน็บของหิมะอันยะเยือก เพื่อต้องการจะได้ชื่อว่าเป็นผู้พิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์ สิ่งที่เขาได้รับจากการเสี่ยงชีวิตก็คือ การเดินทางไปถึงจุดมุ่งหมายที่ตั้งใจและได้ปักธงสัญลักษณ์แห่งความสำเร็จเอาไว้ ..แค่นี้เขาก็สุขใจจนเกินพอ

         ความมุ่งมั่นเอาจริงเอาจังเช่นนี้ เราได้พบเห็น ตัวอย่างเป็นอย่างมากในชาวต่างประเทศหลาย ๆ ประเทศด้วยกัน และก็มีชาวต่างประเทศจำนวนไม่น้อยเช่นกันที่พากันตั้งคำถามว่า ความสุขแท้ที่เป็น ความสุขอันสูงสุดของชีวิตนั้นคืออะไร อยู่ที่ตรงไหน เมื่อมีคำถามเกิดขึ้น พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะแสวงหาคำตอบและไม่คร้ามต่อการพิชิตจุดมุ่งหมายที่เป็น ความสุขแท้ของชีวิตนั้น แม้จะต้องผ่านบททดสอบหรือบทฝึกที่ยากลำบากเพียงใดก็ตาม ดังเช่นเรื่องราว ของสุภาพบุรุษจำนวนกว่า ๑๑๕ ท่าน ที่บินข้ามน้ำ ข้ามทะเลจากต่างประเทศ เพื่อมาบวชเป็นสมณะพระแท้ในโครงการอบรมธรรมทายาทนานาชาติ ซึ่ง ปัจจุบันได้ดำเนินติดต่อกันมาเป็นปีที่ ๑๐ แล้ว

          การอบรมธรรมทายาทนานาชาติในปีนี้จัดขึ้นระหว่างวันที่ ๗ กรกฎาคม ๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ เป็นเวลา ๑ เดือน โดยใช้สถานที่อบรมคือ วัดพระธรรมกาย ซึ่งผู้เข้าอบรมทุกท่านจะต้องได้รับการฝึกฝนอบรมตนเองในหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะในเรื่องวัฒนธรรมชาวพุทธและหลักปฏิบัติในชีวิตประจำวันของผู้จะดำรงตนในสมณเพศ เป็นเวลา กว่า ๒ สัปดาห์ เพื่อเตรียมความพร้อมที่จะเป็นพระแท้

         แม้บทฝึกในเรื่องของวัฒนธรรมชาวพุทธอาจจะเป็นเรื่องที่ลำบากไม่น้อยสำหรับผู้ที่มีพื้นเพ ชีวิตมาจากต่างชาติ ต่างภาษา แต่นาคธรรมทายาท ก็แสดงออกถึงความพยายามที่จะฝึกฝนตัวเองเพื่อเป็นพระแท้ที่สมบูรณ์

          เมื่อได้ผ่านการบรรพชาอุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว ทุกท่านก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ในเพศอันสูงส่ง ได้อย่าง น่าเลื่อมใส ตอนเช้าตรู่ เราจะได้เห็นเหล่าภิกษุธรรมทายาทเหล่านี้ออกบิณฑบาตรับอาหารจากสาธุชน ฝึกใช้ชีวิตอันสมถะในด้านการขบฉัน ทุกรูปต่างใช้ทุกอนุวินาทีให้มีคุณค่าด้วยการตั้งใจศึกษาธรรมะ และที่สำคัญที่สุดก็คือ การทำสมาธิ โดยวางใจอยู่ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ต้นทางสู่ความสุขที่แท้จริง

          ซึ่งภาพของการที่มีชาวต่างประเทศที่มีความแตกต่างทั้งด้านภาษา สีผิว ความคุ้นชินในเรื่องของ ดินฟ้าอากาศ ตัดสินใจมาโกนคิ้ว ปลงผมและหนวด ยินดีที่จะใช้ชีวิตอันสันโดษ สงบงาม ในเพศสมณะ ถือเป็นเรื่องที่น่าทึ่งของคนไทยจำนวนมาก พร้อมกับ มีคำถามเกิดขึ้นมาว่า ทำไมท่านพุทธบุตรเหล่านี้จึง ตัดสินใจที่จะมาใช้ชีวิตเช่นนี้ได้...

บทสัมภาษณ์เหล่านี้ คือ คำตอบที่สะท้อนความจริงในใจบางอย่างที่เราไม่อาจจะฟังผ่านหรืออ่านผ่าน ๆ ได้

จิม เจย์เลน จากประเทศสวีเดน

         อาตมาชื่อ Jim Jaylen มาจากสวีเดน มาเพื่อสัมผัสความสุข มาค้นหาความสุข อาตมาคิดว่านี่เป็นการดีสำหรับทั้งอาตมาและครอบครัว ตอนที่ อาตมาได้พบพระภิกษุเป็นครั้งแรก อาตมาคิดว่าท่าน เป็นบุคคลที่เยี่ยมมาก เป็นคนที่อาตมาไม่เคยพบมา ก่อน อาตมาอยากจะเป็นอย่างท่าน

สก็อต เดวิส จากประเทศอังกฤษ

         ตอนที่พวกเรามาถึงจุดลงทะเบียน เจ้าหน้าที่ ก็ขอเก็บของทุกอย่าง ทั้งโทรศัพท์ พาสปอร์ต กระเป๋า สตางค์ ของติดตัว เครื่องอาบน้ำต่าง ๆ แล้วทุกคน ก็ได้รับแจกของเหมือน ๆ กัน เสื้อผ้าแบบเดียวกัน กางเกงแบบเดียวกัน เครื่องอาบน้ำเหมือน ๆ กัน เป็นอะไรที่ทำให้อาตมาตกใจนิดหน่อย เพราะไม่ได้ คาดคิดมาก่อน แล้วการโดนเก็บโทรศัพท์ก็เหมือนเป็นการสูญเสียการติดต่อกับโลกภายนอกทั้งหมด ก็โอเคครับ อาตมากำลังต้องทำอะไรบางอย่างอย่าง จริงจัง การนั่งสมาธินั้นน่าทึ่งมาก ครูสอนสมาธิแต่ละ ท่านมีประสบการณ์ไม่เหมือนกัน มีพระอาจารย์ ๑ ถึง ๒ รูป ที่สอนตรงกับอาตมามาก และทำให้อาตมา เข้าสู่สมาธิในระดับที่ลึกขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนได้อย่างง่าย ๆ การทำสมาธิและเรียนรู้เทคนิคเป็นอะไรที่ดีมาก ๆ

         อาตมาติดอยู่ตรงเทคนิคในช่วงเริ่มต้น มันยากในการนึกดวงแก้วหรือภาพต่าง ๆ จริง ๆ แล้ว อาตมาเคยเข้าร่วมโครงการ The Middle Way มา ก่อน อาตมาจำตอนที่เป่าฟองสบู่แล้วก็ลอยไปตามอากาศ และบางครั้งอาตมาก็นึกถึงฟองสบู่ลอยมาและมาหยุดอยู่ตรงนี้ แต่การที่ให้นึกถึงพระพุทธรูปหรืออะไรต่าง ๆ ทำให้ใจอาตมารู้สึกเป็นกังวล อาตมาตามลมหายใจเข้าไปจนถึงจุดที่มันหยุด อาตมาสามารถหายใจออกแต่ยังประคองใจไว้ที่จุดเดิมได้ แล้วก็ท่อง สัมมา อะระหัง ใจสามารถหยุด ตรงนั้นได้ระยะเวลาหนึ่ง และบางทีก็กลายเป็นความ หยุดนิ่ง มั่นคง และอยู่ได้นาน และนั่นเป็นความรู้สึก ที่สันติสุขมาก

         สำหรับการเตรียมตัวบวช การถือศีลไม่ใช่เรื่อง ใหม่สำหรับอาตมา อาตมารักษาศีลมา ๖ เดือน ก่อน มาร่วมโครงการ อาตมาต้องเลิกเล่นกีตาร์ ซึ่งเป็นสิ่ง ที่ยากที่สุด และพยายามเลิกร้องเพลงในห้องน้ำ ต้อง หยุดทุกอย่าง สำหรับการสวดมนต์เป็นสิ่งที่ยากที่สุด ตอนนี้ และต้องเรียนรู้ภาษาบาลี ซึ่งเป็นอะไรที่ใหม่ สำหรับอาตมา และต้องพยายามท่องให้ได้

หลุยส์ เกรย์สัน จากประเทศอังกฤษ

         ทุกเช้าพวกเราตื่นเวลา ๐๔.๓๐ น. มีเสียงเพลงปลุก พวกเราต้องเตรียมตัวอาบน้ำให้เสร็จในเวลา ๐๔.๕๐ น. จากนั้นก็เรียกเข้าแถวเหมือนฝึกทหาร แล้วเข้าห้องเวลาตี ๕ สวดมนต์ทำวัตรเช้า ปฏิธรรมภาคเช้าจนถึงเวลาอาหารเช้า ซึ่งเริ่ม ๐๖.๓๐ - ๐๗.๐๐ น. พวกเราตักอาหารมาแล้ว ก็ต้องสวดและขอบคุณคนที่บริจาคอาหารมาให้ พวกเราแบ่ง กันรับบุญ ทำให้เราเป็นคนที่ดีขึ้น ขอบคุณทุกคน

          หลังจากรับประทานอาหารเช้า ก็ทำกิจวัตร ประจำวัน ซักผ้า และอื่น ๆ กิจกรรมเหล่านี้ทำให้เราเป็นคนที่ดีขึ้น และต้องมีความสะอาด มีระเบียบ จากนั้นก็เป็นเวลาพัก แล้วก็กลับเข้าไปในห้องเวลา ๐๙.๐๐ น. เรียนรู้พุทธศาสนาและการนั่งสมาธิ แล้ว ก็นั่งสมาธิอีกครั้ง จากนั้นก็ลงมาจัดอาหารกลางวัน รับประทานอาหารแล้วก็แบ่งบุญ ล้างจาน เก็บกวาด

          หลังจากนั้นก็เป็นเวลาพัก แล้วก็กลับเข้าห้อง ประมาณ ๑๔.๐๐ - ๑๕.๐๐ น. เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและการนั่งสมาธิ ซึ่งต้องบอกว่าดีมาก ๆ เสร็จแล้วออกมาก็ประมาณ ๑๗.๐๐ น. ได้พักเล็กน้อย ไม่มีอาหารเย็น ต้องบอกว่าหิวมาก พัก จนถึง ๑๘.๐๐ น. แล้วก็กลับไปสวดมนต์ทำวัตรเย็น แล้วก็เรียนรู้เกี่ยวกับพุทธศาสนาและการทำสมาธิ นั่งสมาธิจนถึง ๒๑.๐๐ น. จาก ๒๑.๐๐ - ๒๒.๐๐ น. เป็นเวลาเตรียมตัวเข้านอน พอถึง ๔ ทุ่ม ไฟก็ดับ

          เมื่อวันใหม่เริ่มต้นอีกครั้ง กิจวัตรกิจกรรมก็เหมือนเดิม การทำอย่างนี้ทุกวันทำให้เรามีระเบียบ เราได้ตื่นเช้า ได้ฝึกสวดมนต์ทำวัตรเช้า เตรียมตัวเป็นพระที่ดี เพราะการบวชเป็นพระต้องเป็นตัวอย่าง ของคนอื่น ทุกคนมองดูคุณอยู่ คุณต้องมีใจเปิดกว้าง ต้องสุภาพ ต้องเป็นผู้นำ

จางหงอี้ จากประเทศจีน

         อาตมารู้สึกว่า ความเป็นอยู่ของที่นี่ค่อนข้าง เรียบง่าย เมื่อมีความเรียบง่ายแล้วเราจะนำสติกลับ มาในตัวได้ ตอนนี้เองความเป็นอัตลักษณ์ก็จะกว้าง ขึ้น จิตใจของเราก็จะขยายกว้างออกไป อาตมารู้สึก ได้ถึงชีวิตที่สมบูรณ์ ซึ่งอาจกล่าวได้ว่า ความเป็นอยู่ ยิ่งเรียบง่าย ชีวิตก็จะยิ่งสมบูรณ์และดีพร้อม

         คำตอบที่ได้รับฟังจากปากคำของทุกท่าน ซึ่งบัดนี้ ได้มีชีวิตอันประเสริฐในสมณเพศแล้วก็คือ ท่าน ต้องการความสุขที่แท้จริงของชีวิต และความสุขแท้ ที่ท่านมองเห็นว่ามีอยู่จริงนั้นสามารถค้นพบได้ด้วย คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้นท่านจึง ไม่ลังเลที่จะเดินทางมาค้นหา และไม่หวั่นไหวหรือหวั่นเกรงต่อบทฝึกที่ยากลำบากใด ๆ เลย ถือเป็นตัวอย่างชีวิตที่น่าสรรเสริญเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งความจริงจังต่อการค้นหาสาระอันจริงแท้ของชีวิตนี้ เป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่ชายไทยทุกคนจำเป็นต้องนำมาเป็น ต้นแบบ เพราะถือได้ว่าเป็นผู้อยู่ชิดใกล้ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาตั้งแต่เกิด ซึ่งการได้เกิดมา ในร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ได้ชื่อว่าเป็นชาวพุทธ ถือเป็นกล่องของขวัญที่ได้มาพร้อมวันถือกำเนิดเลย ทีเดียว แต่เรากลับไม่ยอมเปิดกล่องของขวัญนั้น ทั้ง ๆ ที่เป็นของที่ทรงคุณค่าที่สุดและใกล้ตัวที่สุด

         สำหรับพุทธบุตรนานาชาติเหล่านี้ ..เมื่อท่านได้รับการอบรมธรรมะจนสามารถเข้าใจอย่างลึกซึ้งแล้ว ท่านก็พร้อมที่จะนำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ไปแนะนำให้ผู้อื่นได้รู้ซึ้งถึงความสุขที่แท้จริง ที่ท่านได้รับจากคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสืบต่อไป