“บัณฑิตกล่าวถึงผู้มีกายสะอาด
มีวาจาสะอาด มีใจสะอาดไม่มีอาสวะ
ถึงพร้อมด้วยความสะอาด ล้างบาปแล้ว ว่าเป็นผู้สะอาด”
อง ติก. ๒๐/๓๕๒
