เรียกฝน เก็บฝน
สมัยที่หลวงพ่อยังเป็นนักศึกษามาเรียนสมาธิกับคุณยาย มักจะได้ยินคุณยายรําพึงบ่อยๆ ว่า “เทวดาไปเอาฝนมาตกหน่อย” แล้วอีกไม่นานฝนก็ตกจริงๆ บางครั้งคนที่จะออกไปทํานาหรือเกี่ยวข้าว จะต้องมาคอยฟังว่าคุณยายรําพึงอะไรหรือเปล่า แม้แต่ในยุคบุกเบิกก่อสร้างวัดพระธรรมกาย หลวงพี่ชิตชัย มหาชิโต ซึ่งตอนนี้มรณภาพไปแล้ว หากท่านต้องควบคุมการเทปูนเพื่อก่อสร้างถาวรวัตถุในวัดท่านก็จะต้องมาเรียนคุณยายให้ช่วยทําวิชชาเก็บฝน เอาไว้ไม่ให้ตก เพราะถ้าฝนตกแล้วก็จะส่งผลกระทบทําให้งานก่อสร้างล่าช้า
ในสมัยที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ยังมีชีวิต ถ้าหากมีเหตุการณ์ที่ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ก็จะมีผู้มากราบเรียนท่านในช่วงที่ท่านออกรับแขกว่าหลวงพ่อเจ้าขา ที่จังหวัดนั้น ฝนไม่ตกมานานแล้ว แล้งเหลือเกิน ทํานาไม่ได้ขอบารมีหลวงพ่อช่วยเอาฝนไปตกยังบริเวณนั้นด้วย ท่านก็รับคํา ก่อนจะกลับท่านก็บอกว่า “ตกสิน่า” แล้วก็ให้ไปทําใจใสๆ กันพอกลับเข้าไปในโรงงานทําวิชชา ท่านก็สั่งงานผู้ทําวิชชาให้เอาฝนไปตกที่จังหวัดนั้น เป็นการใช้อานุภาพวิชชาธรรมกายควบคุมดินฟ้าอากาศแล้วทําให้ฝนตกได้
