การระวังใจ
1. ระวังใจไม่ให้กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
2. ระวังใจไม่ให้ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง
3. ระวังใจไม่ให้หลงในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความหลง
4. ระวังใจไม่ให้มัวเมาในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความมัวเมา
การระวังใจ หมายถึง มีสติรู้เท่าทันต่อความเป็นไปของใจ เช่น เกิดความกำหนัด ขัดเคือง หลง มัวเมา ก็รู้เท่าทัน ควบคุมใจให้ได้ อย่าปล่อยไปตามอารมณ์ต่าง ๆ
1. คำว่า กำหนัด หมายถึง ความรักใคร่ ยินดีชอบใจอันมีราคะเป็นเหตุ
2. คำว่า ขัดเคือง หมายถึง ความเกลียดชัง ไม่ยินดี ไม่ชอบใจ อันมีโทสะเป็นเหตุ
3. คำว่า หลง หมายถึง ความโง่เขลา ขาดสติไม่มีความรอบคอบอันมีโมหะเป็นเหตุ
4. คำว่า มัวเมา หมายถึง ความหมกมุ่นเพลิดเพลินติดอยู่ในอารมณ์นั้นอย่างไม่สร่างซา อันมีมทะเป็นเหตุ
*----------------------------------------------------------------------------------------------------------*
หนังสือ PD 007 พุทธธรรมทีปนี 1
หนังสือเรียน DOU หลักสูตร Pre-Degree
