น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม
ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อย ๆ
มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป
สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋ง
ยังเต็มตุ่มได้
ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด
ถ้าปฏิบัติไปเรื่อย ๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง
ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวน
ขวายไปเรื่อย ๆ ทีละนิดทีละหน่อย
อย่าขี้เกียจเป็นอันขาด
อย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป
เราต้องทำให้ตัวเราเองมาก ๆ
เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้
นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำเราก็ได้
จงสู้สิ...สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย
สู้ดีกว่านะสู้ให้ถึงที่สุดสู้จนหมดอายุขัย จะได้
แค่ไหนก็เอาแค่นั้น
เราต้องเตือนตัวเราเอง
เพราะเราทำของเราเอง
เราทำมากได้มาก
ทำน้อยได้น้อย
ยายทำยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้
คุณทำคุณก็ได้
เพราะฉะนั้นก็ทำมาก ๆ ไว้ก่อน
เราทำทุก ๆ วัน ก็ได้ทุก ๆ วัน
ทำให้ถึงที่สุด
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๘
