อนุศาสน์ แปลว่า การสอนเนืองๆ การตามสอน การพร่ำสอน
อนุศาสน์ หมายถึง คำสอนหรือคำชี้แจงที่พระอุปัชฌาย์หรือพระกรรมวาจาจารย์บอกแก่พระภิกษุผู้บวชใหม่หลังจากบวชเสร็จ คล้ายเป็นบทปฐมนิเทศ ซึ่งมีข้อบังคับไว้ว่าจะต้องบอกอนุศาสน์แก่ภิกษุผู้บวชใหม่ จะไม่บอกไม่ได้เพราะเป็นเรื่องที่พระบวชใหม่ต้องรู้เป็นเบื้องต้นทั้งนี้เพื่อมิให้ทำผิดพลาดด้วยไม่รู้มาก่อน
อนุศาสน์ มีเนื้อความกล่าวถึง นิสสัย (สิ่งที่พระภิกษุทำได้) ๔ อย่างคือ เที่ยวบิณฑบาต ๑ นุ่งห่มผ้าบังสุกุล ๑ อยู่โคนไม้ ๑ ฉันยาดองด้วยน้ำมูตรเน่า ๑ และอกรณียกิจ (สิ่งที่พระไม่ควรทำ) ๔ อย่างคือ เสพเมถุน ๑ ลักของเขา ๑ ฆ่าสัตว์ ๑ พูดอวดอุตริมนุสสธรรม ๑
