เกิดด้วยสองมือยาย

สิ่งที่คุณยายพร่ำสอน ตอนที่ ๕

           ต่อมาประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๑ อาตมาได้รับอนุญาตให้บวช ปีนั้นคุณยายท่านดีใจ ๒ เรื่องคือ เรื่องที่อาตมาได้บวช แล้วอีกเรื่องหนึ่งคือ ท่านได้รับเป็นประธานกฐิน ซึ่งเป็นความปรารถนาของท่านมายาวนาน ท่านปรารภกับอาตมาว่า ยายดีใจนะ พระหมูได้บวชแล้วยังไงบวชแล้วนี่ ต้องช่วยยายด้วยนะ ช่วยยายดูครัว แล้วก็ช่วยยายบอกบุญกฐิน ยายจะไปบอกบุญด้วยตัวเองไปขึ้นบ้านโน้นบ้านนี้ ยายจะไปบอกให้หมดเลย ทั้งมนุษย์ ทั้งเทวดาให้มาเอาบุญร่วมกับยาย ตอนนั้นฟังแล้วก็งง เอ๊ะ ยายไปบอกบุญเทวดา

          อาตมาก็ถามคุณยาย เทวดาเขาใช้สตางค์กันเหรอ แล้วยายจะได้สตางค์จากเทวดาไดไง ยายบอกว่า เทวดาเขามีวิธีของเขา หมู่ญาติเขาที่อยู่ในเมืองมนุษย์ก็มีเยอะแยะ เดี๋ยวเขาก็ไปดลจิตดลใจกันมาทำบุญเองแหละ เทวดาเขาก็อยากได้บญ เดี๋ยวเขาหาทางเองล่ะ ไม่ต้องห่วง

          สิ่งที่อาตมาทึ่งอยู่จนบัดนี้ คือ ช่วงฉลอง ๘๔ ปี คุณยาย ตอนนั้นประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๕ หลวงพ่อธัมมชโยให้ช่างมาปั้นรูปเหมือนคุณยาย เป็นอาจารย์จากศิลปากร ว่างๆ คุณยายก็มาเรียกอาตมาไป ท่านเรียกว่า พระหมู ยายจะเล่าอะไรให้ฟ้ง หลวงพ่อให้ช่างเขามาปั้นรูปยายท่านกะว่า เมื่อยายละโลกแล้วจะสร้างวิหารยายไว้ตรงนั้นที่เกาะกลางหลังโบสถ์ แล้วจะเอารูปหล่อยายไว้ในนั้น

          คุณยายท่านบอกว่า พระหมูหล่อให้ยายได้ไหม ยายไม่อยากให้ใครหล่อให้ยาย ไม่อยากให้ช่างที่ไหนหล่อให้ยาย อยากให้ท่านแหละหล่อให้ยาย คุณยายพูดอย่างนี้อาตมาก็บอกคุณยาย พระรู้แต่วิชาหล่อเรซิ่น (RESIN) รู้แต่หล่อไฟเบอร์กลาส (Fiberglass) หล่อโลหะนี่ยังไม่เคยทดลองเลยนะ

          ท่านก็ให้กำลังใจ เอาน่าท่านลองท่าไป ค่อยๆ เรียนไป ค่อยๆ ศึกษาไป เดี๋ยวก็ทำเป็น ท่านฝึกอันนี้ให้ได้ แล้วจะได้บุญใหญ่ ซึ่งคำพูดของยายนี้ เอ...ก็ค้างอยู่ในใจ เอ๊ะ ท่านว่าจะได้บุญใหญ่อะไร แต่ก็ไม่ขัด คุณยายว่า ลองไปเรียนดูซิ มันไม่ยากหรอก ค่อยๆ เรียนไป ศึกษาไปความรู้ทั้งหลายมันอยู่ในท้องเรานี้นะ อยู่ที่ศูนย์กลางกายนี่ทำใจนิ่งๆ เดี๋ยวก็รู้ ไม่เข้าใจอะไรก็ไปถามผู้รู้เขา เดี๋ยวยายจะนั่งเข้าที่หาคนมาสอนให้ ซึ่งการศึกษาวิชาหล่อโลหะนี้ ก็ทำ ให้อาตมาได้รับบุญใหญ่จริงๆ ตามคำคุณยาย คือ ได้รับบุญเรื่องการหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์

           ท่านบอก ลองดูสิ เหล็กทั้งชิ้นใหญ่ๆ เขายังทำเป็นเรือเอาไปลอยนํ้าให้คนข้ามมหาสมุทร ข้ามทะเลได้โลหะหนักๆ ยังไปทำเครื่องบินให้มนุษย์ขึ้นไปโดยสาร บินไปโน่นบินไปนี่ได้ เรื่องนี้เรื่องเล็ก ลองศึกษาดู เรื่องไม่ใหญ่ ยายสร้างวัดมานี่ยากซะกว่าอีก หนังสือก็ไม่ได้เรียน สร้างมาตั้งแต่ไม่มีที่สักนิดหนึ่ง มีเงิน ๓,๒๐๐ บาท ยังยากกว่าเยอะ เพราะฉะนั้นค่อยๆ ศึกษาไป เดี๋ยวก็รู้ ติดขัดอะไรนึกถึงยาย เดี๋ยวยายจะช่วย นี่ท่านพูดไว้ ประโยคนี้จำได้แม่น ปัจจุบันนี้อาตมายังใช้อยู่ติดขัดอะไรนึกถึงยาย เดี๋ยวยายจะช่วย...แล้วก็สำเร็จจริงๆ ด้วย

          แล้วคุณยายท่านบอกอีก ค่อยๆ ศึกษาไป ทำไปเถอะ ผิดบ้างถูกบ้าง สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง สองขาโด่เด่ก็ซวนเซไปบ้างแหละ แล้วค่อยๆ แก้ไขเอา เดี๋ยวก็สำเร็จ สำเร็จน่า เชื่อยายเถอะ ท่านให้กำลังใจว่า วิชาความรู้ใดเราได้เพียรพยายามศึกษามา แม้เอามาใช้สร้างประโยชน์สร้างบุญกุศลในพระพุทธศาสนาให้เกิดบุญกุศลกับตัวเองบ้าง ในภพนี้และภพหน้า คุ้มสุดคุ้ม เหมือนที่หลวงพ่อวัดปากน้ำเคยสอนไว้ว่าเรียนวิชาใด ต้องใช้วิชานั้นใหได้ เรียนวิชาไปแล้ว ใช้วิชาไม่ได้เรียนไปเสียข้าวสุก

          พอต้นปี พ.ศ. ๒๕๔๑ อาตมายังอัศจรรย์ใจหลวงพ่อธัมมชโยให้หล่อรูปเหมือนคุณยายด้วยทองคำอาตมายังปีติว่า ได้หล่อรูปคุณยายจริงๆ พวกเราในที่นี้หลายๆ คนคงได้เข้าไปร่วมในพิธี บางคนคงได้มีส่วนนำทองคำของตัวเองเข้าไปร่วมหล่อรูปคุณยาย อาตมาก็อนุโมทนาด้วย

          ต่อมาเมื่อพื้นที่ ๒,๐๐๐ ไร่ของเราเรียบร้อยได้ทำความเข้าใจกับผู้เช่านาที่เคยเช่าอยู่ก่อน จนได้ที่โดยสมบูรณ์แล้ว หลวงพ่อธัมมชโยก็วางแผนที่จะก่อสร้างในพื้นที่ ๒,๐๐๐ ไร่นี้ แบ่งเขต เขตนี้จะสร้างเจดีย์ เขตนี้จะสร้างสภาฯ ตรงนี้สร้างลานธรรม ตรงนี้สร้างมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ท่านคงไปแจ้งให้คุณยายทราบตอนไหนไม่ทราบ

          ว่างๆ คุณยายก็มาหาอาตมา ท่านมักจะเรียก พระหมูมานี่ยายจะเล่าอะไรให้ฟ้ง หลวงพ่อธัมมะบอกยายว่า ๒,๐๐๐ ไร่น่ะจะสร้างเจดีย์ สร้างสภาฯ ท่านบอกว่าจะสร้างสานธรรม สร้างมหาวิหารฯ บอกจะเอาใหญ่ๆ จุคนเยอะๆ เพราะเมื่อก่อนสร้างบ้านธรรมประสิทธิ์ พักเดียวคนก็เต็มแล้ว คนมานั่งสมาธิเยอะ สร้างศาลาจาตุฯ ไม่นานคนเต็มอีกแล้ว คนล้นเลย ต่อมาให้สร้างสภาธรรมกายหลังคาจาก ไม่นานเต็มอีกแล้ว ตอนนี้ก็ เลยต้องสร้างใหม่ เตรียมพื้นที่ไว้ใหญ่โต ตอนนี้ต้องเอาหลังใหญ่ๆ จุคนเยอะๆ 

          คุณยายบอกว่า หลวงพ่อบอกให้ยายช่วยไปตามสมบัติ ไปตามคนมาช่วยกันสร้าง ยายเลยตกลงกับท่านไปแล้ว จะสร้าง ๔ อย่าง ยังไงพระหมูช่วยยายด้วยนะ คุณยายบอกอีกว่า นี่ถ้า ๒,๐๐๐ ไร่คนเต็มล้นนี่ หลวงพ่อจะขยายไปตรงไหนหนอ มันติดคลอง ติดถนนหมดแล้วอีกด้านก็ติดบ้านคนหมด แล้วท่านก็ขำใหญ่ บอกว่ายังไงช่วยกันนะ

          แต่คุณยายบอก ตอนนี้ยายน่ะอายุ ๘๔ ปี แล้วนะ เราจะทำยังไงกันดี อาตมาก็บอก ไม่เห็นจะมีอะไรยากก็ลุยสิยาย ลุยเลย หลวงพ่อท่านให้บุญอย่างนี้แล้วก็ลุยเลย คุณยายบอกว่า ยายไม่มีแรงเหมือนก่อนแล้ว ตอนกฐินครั้งแรกของยาย ยายไปหมด เหนือ ใต้ ออก ตก ไปแทบทุกจังหวัด ไปขึ้นบ้านเขาแทบทุกบ้าน ไปบอกบุญเขา ตอนนี้ยายไปไม่ไหวอย่างนั้นแล้ว นี่ แค่จะไปหลังวัดยังต้องนั้งสามล้ออารีพันธุ์เลย

          อาตมาเลยบอกว่า โอ้ ยาย ไม่ต้องไปหาเขาหรอก ให้เขามาหายายที่วัดก็แล้วกัน แล้วยายก็บอกบุญเขาแค่นั้นแหละ เดี๋ยวเขาก็มาช่วยสร้างกันเอง คุณยาย เลยปรารภว่า ยายอายุ ๘๔ ปี แล้วนะ ยังไม่เกษียณเลยยังต้องช่วยหลวงพ่ออยู่นี่ เกษียณไม่ได้ซะแล้วอย่างนี้ ความเป็นห่วงของท่านถึงขนาดนี้

          พออายุคุณยายใกล้ๆ ๙๐ ปี สังขารท่านชักไม่ไหวแล้ว คนที่มาหาท่านทุกคน จะคุ้นกับประโยคที่ว่ามาเอาบุญกับยายนะ มาเอาบุญกับยายนะ ท่านจะพูดคำ นี้เรื่อย ๆ สังขารท่านไม่ไหว เรื่ยวแรงก็เริ่มถอยลง คณะแพทย์ก็แนะนำว่า ให้คุณยายเพลาๆ เรื่องการรับแขก เพราะบางครั้งแขกบางคนไม่ระวังตัว เอาเชื้อหวัดมาติดท่าน ในฐานะผู้สูงวัย พอเป็นไข้หวัดทีก็ใช้เวลานานกว่าจะหาย เราจะถนอมสังขารยายไว้นานๆ คุณอารีพันธุ์ ซึ่งหลวงพ่อมอบหมายให้ดูแลอุปัฏฐากคุณยายก็ เลยให้คุณยายออกมารับแขกน้อยลง พักผ่อนให้มากขึ้น

          แต่วิญญาณแห่งความเป็นผู้นำบุญของท่านยังฉายแสงตลอดเวลา บางวันพออาตมาว่างจากภารกิจประจำวัน ก็ไปเยี่ยมท่าน ตอนนั้นท่านพักอยู่ที่อาคารดาวดึงส์ ท่านมักจะเตือนอาตมาเรื่องอย่าลืมงานที่ยายสั่งไว้นะ อย่าลืมเอาบุญกับยายนะ ท่านบอกว่า ตอนนี้ยายไม่มีแรงแล้ว ไปบอกบุญใครเขาเหมือนก่อนก็ไม่ได้แล้ว ยายฝากท่านไปบอกนะ สาธุชนลูกหลานยายทุกคนว่า ยายจะอยู่กับพวกเราอีกไม่นาน ใครจะเอาบุญกับยายก็รีบๆ เสียนะ

           ใครเอาบุญกับยาย ยายจะหอบหิ้วทุกคนไปให้หมดเลย เอาไปให้เตียน ไม่ให้ตกหล่นแม้แต่คนเดียวยายจะเอาไปเกิดร่วมกับยาย เอาไปสร้างบุญร่วมกับยายอีก

           มโนปณิธานของท่านที่ตั้งใจไว้กับหลวงพ่อวัดปากนํ้าว่า จะรื้อสัตว์ขนสัตว์ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลยจะหอบหิ้วลูกหลานทุกคนไปให้หมด

          ช่วงนี้ที่คุณยายตั้งใจไว้กับหลวงพ่อธัมมชโยว่า จะช่วยหลวงพ่อสร้างเจดีย์ สภาฯ ลานธรรมมหารัตนาหารคด มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี เพราะฉะนั้นพวกเราลูกหลานยายทุกคนต้องมาช่วยกัน

           คุณยายมีความเคารพในพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากนํ้า พระมงคลเทพมุนี ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายท่านก็อยากสร้างถวายหลวงพ่อวัดปากนํ้า แต่ตอนนี้โอกาสที่จะทำแบบนั้นก็ยากนะ ต้องอาศัยลูกหลานทุกคนนั้นแหละ เพราะฉะนั้นในวันที่ ๑๐ ตุลาคมที่จะถึงนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดหลวงพ่อวัดปากนํ้า ซึ่งเหลือเวลาอีก ๘ วัน จึงเป็นโอกาสอันดี ที่ เราจะได้ร่วมบุญกับคุณยายอีกครั้งหนึ่ง

          การทำบุญในครั้งนี้เราจะได้บุญ ๒ ต่อทีเดียว ได้บุญกับยายด้วย ได้บุญกับหลวงพ่อวัดปากน้ำด้วยหลวงพ่อธัมมชโยท่านบอกว่า รีบๆ เอาบุญกับยายนะ ในระหว่างที่สรีระสังขารร่างกายของท่านยังอยู่ จะเป็นจุดเชื่อมโยงบุญศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านจะให้กับลูกหลานของท่าน

          เป็นความโชคดีของพวกเราทุกคน ที่เกิดมาได้พบคุณยาย ได้รับการอบรมบ่มนิสัย พร่ำสอน แนะนำเคี่ยวเข็ญ ประคับบประคองให้เดินอยู่บนเส้นทางบุญพร้อมทั้งปิดหนทางนรก เปิดหนทางสวรรค์ให้ ฝ่ายชายก็ได้มาบวชเป็นพระอยู่ในวัดจำนวนมากรูบป ฝ่ายหญิงก็ได้มาเป็นอุบาสิกากันเต็มวัด ส่วนโยมท่านที่มีครอบครัว ก็ได้มาร่วมเข้าวัดบปฏิบัติธรรม ตามคำพร่ำสอนของคุณยายมิได้ขาด และนับวันก็มีแต่จะชักชวนสมาชิกใหม่ให้มาร่วมปฏิบัติธรรมเพิ่มมากขึ้น ถือได้ว่า คุณยายอาจารย์ฯ คือ ยอดกัลยาณมิตรของมหาชนในยุคนี้ และเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ ของพวกเราเหล่าศิษยานุศิษย์ทุกรูปทุกคน

          ณ โอกาสนี้ อาตมาก็ขอให้พวกเราทุกคนตั้งใจร่วมบุญกับคุณยาย โดยมาช่วยกันสร้างลานธรรมมหารัตนาหารคดให้สำเร็จโดยเร็ว เพื่อจะได้เป็นบุญใหญ่ส่งผลให้เราได้เป็นศิษย์ของคุณยายอาจารย์ฯ ได้สร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญพระมงคลเทพมุนี และหลวงพ่อธัมมชโยของเราตลอดไปทุกภพทุกชาติ ตราบวันถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญ

จากหนังสือ เกิดด้วยสองมือยาย 

พระรังสฤษดิ์ อิทฺธิจินฺตโก