สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๕๑
ยอมชนะสักวัน : โลกภายนอกเป็นโลกแห่งจินตนาการ แต่โลกภายในนั้นไม่เหมือนกัน เราไม่ต้องใช้ความคิด (พระลูกชาย: พอกำลังนั่งดี ๆ ก็สัพเพฯ พอดี) มันเรื่องของคนสัพเพฯ ไป ถ้าวันไหนนั่งดี ๆ ยอมอดไปเลย ถ้านั่งดี ๆ นะ ยอมชนะสักวัน ถ้าเห็นชัดใส แจ่มนะ นั่งต่อไปเลย ของเขาสัพเพฯ แต่ของเราสัพพะทุกขะ นิสสะระณะนิพพานะสัจฉิกะระณัตถายะ ออกบวชเพื่อสลัดตนจากกองทุกข์ ทำพระนิพพานให้แจ้ง
วิชชาในพระพุทธศาสนา : พระพุทธเจ้าท่านทรงวางหลักสูตรวิชชาที่พระภิกษุสามเณรควรเรียนรู้เอาไว้ คือ วิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ เรียนแล้วต้องเหาะได้ ต้องมีตาทิพย์ หูทิพย์ ระลึกชาติได้ มีฤทธิ์ทางใจ แม้เป็นสามเณรยังสามารถเหาะไปสระอโนดาตที่ยวดยานพาหนะต่าง ๆ ไปไม่ถึง แต่สามเณรสุมนในสมัยพุทธกาลใช้วิชชาไปถึงได้นี่ เป็นความรู้ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าต้องการให้พระเณรได้เรียนอย่างนี้
นึกๆ คิด ๆ ตอนใจสบาย : ลูกอย่าไปกังวลนะ เชื่อหลวงพ่อเถอะเดี๋ยวได้ ผังเดิมมันมีอยู่แล้ว แต่มันยังไม่ถูกส่วน มันมีอยู่ ๒ อย่าง คือ ตั้งใจมากไป กับนอกรอบประมาทไม่ตรึกให้ต่อเนื่อง ถ้าเรารักจริงๆ รักวิชชาธรรมกายจริงๆ เหมือนชายหนุ่มรักหญิงสาว มันจะคิดถึงตลอดจดจ่อตลอด ต้องหมั่นสังเกต ทำซ้ำๆ ได้สิ อย่าไปตั้งใจมากนะลูกนะ ต้องมีความสุขทุกรอบ มีความสุขทุกรอบรึเปล่าจ๊ะ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
