นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน ชื่อร้าย-คนร้าย
ชาวไร่คนหนึ่งเป็นคนที่มีจิตใจดี ครั้นเมื่อภรรยาของเขาเสียชีวิตไปแล้ว เขาจึงได้ย้ายออกจากเมืองหนึ่งไปอยู่ที่อำเภอเล็กๆ นอกเมือง ชาวไร่คนนี้ได้ตั้งชื่อสุนัขของตนว่า "เพชฌฆาต" และตั้งชื่อเด็กรับใช้ของตนว่า "ไร้ใจ"
ครั้นวันเวลาผ่านไปครึ่งปีชายผู้นี้พึ่งสังเกตว่าไม่มีเพื่อนบ้านคนไหนมาทักทายหรือแวะมาเยี่ยมเขาบ้างเลย
ชาวบ้านที่ผ่านไร่ของเขาก็มักจะรีบเดินย่ำผ่านไป เมื่อเขาร้องเรียกเพื่อทักทาย บรรดาชาวบ้านเหล่านั้นก็ทักทายอย่างเสียไม่ได้ แล้วรีบเลี่ยงไปอยู่เสมอ
วันหนึ่งชาวไร่ผู้นี้ ได้ไปหาเพื่อนบ้านของเขาแล้วไถ่ถามว่า
"ไฉนชาวบ้านในตำบลนี้จึงไม่ต้องการคบหาสมาคมกับข้าบ้างเลย"
ผู้เฒ่าซึ่งเป็นเพื่อนบ้านจึงกล่าวว่า
"ชาวบ้านที่นี่ล้วนมีความเป็นมิตร และต้องการจะเป็นมิตรกับผู้มาใหม่เสมอแต่ว่า ชื่อสุนัขของเจ้ากับเด็กรับใช้ของเจ้านะสิ ทำให้พวกเขาหวาดกลัวและไม่อยากข้องแวะด้วย"
เมื่อได้ฟังเช่นนั้นชาวไรจึงได้เปลี่ยนชื่อสุนัขของเขาใหม่ว่า "กระต่ายน้อย" แล้วเปลี่ยนชื่อเด็กรับใช้ใหม่ว่า "ใจกว้าง" หลังจากนั้นที่ไร่ของเขาก็ต้องต้อนรับเพื่อนบ้านที่ไปมาหาสู่อย่างอบอุ่นทุกวี่วันเลยทีเดียว
