นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน รอบรู้ดูหมอได้
ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่า อาเหวิน มีบิดาเป็นหมอดู อาเหวินอยากจะทำอาชีพที่ตนชอบแต่บิดาของตนนั้นต้องการให้อาเหวินที่เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวสืบทอดอาชีพหมอดู จึงได้แต่พร่ำบ่นด่าบุตรชายอยู่ทุกวัน
วันหนึ่งบิดาของอาเหวินพร่ำบ่นว่า
"ข้าเป็นซินแสที่ใครๆ ก็นับถือ การเป็นหมอดูนั้นไม่ใช่งานง่ายๆ อย่างที่เจ้าดูถูก ตัวเจ้าคิดจะเป็นหมอดูไม่ใช่หมอเดาก็ต้องทุ่มเทเรียนรู้เรื่องดาวต่างๆ และเวลาตกฟากของชะตาเกิด เจ้าไม่ยอมร่ำเรียน เพราะมันเกินกำลังของเจ้านะสิ ยอมรับมาเสียเถิด"
อาเหวินจึงตอบบิดาว่า
"ข้าไม่เคยดูถูกอาชีพของพ่อ เพียงแต่ว่าข้าไม่ชอบอาชีพนี้เท่านั้น การเรียนรู้เรื่องดวงชะตาต่างๆ ข้าก็รู้ว่ามันยากแต่ก็ไม่เกินกำลังของข้า จริงๆ แล้วข้าก็สามารถดูหมอได้แม่นยำไม่แพ้พ่อเช่นกัน"
บิดาได้ยินเช่นนั้นจึงกล่าวกับอาเหวินว่า
"ถ้าเจ้าสามารถดูดวงชะตาคนได้อย่างแม่นยำสักครั้งหนึ่งข้าจะยอมรับว่าเจ้าทำได้และต่อไปข้าจะไม่รบเร้าให้เจ้ามายึดหมอดูสืบทอดจากข้าอีกเลย"
เมื่อพ่อลูกทำการตกลงกันเช่นนั้น วันรุ่งขึ้นเมื่อมีลูกค้ามาหาซินแสผู้บิดา อาเหวินจึงทำหน้าที่ตรวจดวงชะตาของผู้นั้นแทน
"ท่านมาจากหมู่บ้านทางทิศเหนือ ใช่หรือไม่"
อาเหวินถามเป็นคำถามแรกลูกค้าตอบว่า
"ใช่"
"ที่บ้านของท่านเลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ใช่หรือไม่"
"ใช่"
ลูกค้าพยักหน้าตอบด้วยสีหน้าประหลาดใจ
อาเหวินถามต่อไปว่า
"ท่านแซ่จงใช่หรือไม่ ความจริงท่านไม่ชมชอบกับการดูดวงชะตาสักเท่าไร และภรรยาของท่านต้องการให้ท่านมาใช่หรือไม่"
ผู้มาดูดวงชะตาถึงกับประหลาดใจแล้วกล่าวขึ้นว่า
"ถูกต้อง"
อาเหวินกล่าวต่อไปว่า
"สิ่งที่ภรรยาและท่านกังวลอยู่นั้นเป็นเรื่องที่จะไม่เกิดขึ้นแน่นอน ขอให้วางใจได้ต่อไปนี้ขอให้มั่นใจในสิ่งที่จะทำ ทำใจให้สบายอย่าวิตกกังวลจนเกินไปและควรจะสามัคคีปรองดองกันเข้าไว้แล้วทุกอย่างจะราบรื่นและมีความสำเร็จในที่สุด"
ชายแซ่จงนิ่งอึ้งก่อนสักครู่ ก่อนจะจ่ายเงินให้ชินแสหนุ่มคนใหม่แล้วลากลับไปด้วยสีหน้าอันแช่มชื่นกว่าเดิม
ผู้เป็นบิดาถามลูกชายอย่างประหลาดใจว่าทำไมจึงสามารถทำนายได้ แม่นยำเช่นนั้น อาเหวินตอบว่า
"ข้ามิได้ร่ำเรียนเรื่องการดูชะตาราศีอย่างท่านพ่อแต่ข้าใช้วิธีการของข้าที่รู้ว่าเขามาจากหมู่บ้านทางทิศเหนือ เพราะที่รองเท้ากับชายกระโปรงของเขาเต็มไปด้วยปูนสีแดง ซึ่งหมู่บ้านทางทิศเหนือนั้นมีแต่ถนนลูกรัง นั่นหมายความว่าเขาไม่ได้อยู่ในเมืองนี้อย่างแน่นอนและเนื้อตัวเขาก็มีแต่กลิ่นสาบของเป็ดไก่ จึงเป็นเรื่องที่แน่ใจได้ว่าบ้านของเขานั้นเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ไว้ไม่ใช่น้อย และที่แหวนหยกของเขานั้นสลักความว่าจง จึงเป็นเรื่องที่ทำนายได้ว่าเขาเป็นคนแซ่จง และการที่เขามาหาหมอดูแต่เช้าตรู่เช่นนี้แสดงว่า ไม่ได้เป็นความประสงค์ของเขาแต่เป็นเพราะภรรยาของเขาบังคับให้มา ส่วนเรื่องที่ลูกแนะนำให้เขาทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความสบายใจ และปรองดองกันอย่าวิตกกังวลไปนั้นก็เพราะการที่คนผู้หนึ่งคิดมาหาหมอดู เพื่อดูโชคชะตานั้นย่อมแสดงว่าเขากำลังมีความทุกข์ใจหรือวิตกกังวลในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ซึ่งไม่ว่าเขาต้องการจะทำอะไรก็ตาม หากเขามีความปรองดองกันทั้งคู่และไม่วิตกกังวลจนเกินไปนัก ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมสำเร็จราบรื่นได้หากทำด้วยความมั่นใจและความสบายใจ"
นับจากวันนั้นบิดาก็ปล่อยให้อาเหวินทำมาหากินเลี้ยงชีพตามที่ตนชอบไม่รบเร้าให้มายึดอาชีพหมอดูอีกเลย
