คนเชื่อผลของบุญ ๒ ประเภท

วันที่ 14 กย. พ.ศ.2566

0037.jpg

บทที่ ๗๔
คนเชื่อผลของบุญ ๒ ประเภท


                บุคคลเสวยสุขในวัยชรา เพราะความขยันหมั่นเพียรที่ตนได้กระทำไว้ในวัยหนุ่มสาว ฉันใด


                เทพบุตร เทพธิดา เสวยสุขในทิพสมบัติอันโอฬาร เพราะผลบุญที่ตนได้เคยสั่งสมไว้ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ฉันนั้น


                คำว่า บุญ เป็นชื่อของความสุข อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ตั้งแต่ชีวิตมนุษย์ปุถุชนจนถึงพระอรหันต์


               บุญมีคุณสมบัติอย่างน้อย ๒ ประการ คือ


               ประการแรก เป็นของเฉพาะตน ไม่ใช่ของสาธารณะแก่คนทั่วไป ภัยใดๆ ไม่สามารถทำอันตรายได้

                ประการที่สอง บุญนั้นติดตามผู้เป็นเจ้าของไปในภพเบื้องหน้าได้


               คนที่เชื่อเรื่องผลของบุญมี ๒ ประเภท


               ประเภทแรก เชื่อเรื่องผลของบุญตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ จึงเร่งขวนขวายสั่งสมบุญ เพราะเห็นคุณค่าของบุญ ว่าเป็นที่พึ่งทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เป็นเหตุให้ได้ทั้งมนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ


                 ประเภทที่สอง เมื่อมีชีวิตอยู่ไม่เชื่อเรื่องผลของบุญ แต่ไปเชื่อเรื่องผลของบุญเมื่อละจากโลกไปแล้ว จึงเป็นที่น่าเสียดาย เพราะไม่สามารถสั่งสมบุญได้ ต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก ได้แต่รอคอยผลของบุญที่หมู่ญาติอุทิศไปให้


                 ท่านทานบดีทั้งหลายจึงได้ชื่อว่า เป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ คือมีศรัทธา เชื่อในผลของการให้ทาน พากันมาสั่งสมทานกุศลอย่างต่อเนื่อง เป็นแบบอย่างของผู้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท ดำเนินรอยตามปฏิปทาของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย อีกทั้งยังเป็นต้นบุญและต้นแบบแก่อนุชนที่ตามมาในภายหลัง.

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.01004798412323 Mins