บุญสร้างพระประจำตัว
คุณกานดาแสดงอาการดีใจที่พบป้า มีเรื่องประหลาดเล่าให้ฟังว่า “น้องสาวของหนูกับสามีเป็นคนใจบุญ ชวนกันเข้าวัดทำทานถือศีลภาวนาอยู่เป็นประจำ เนื่องจากครอบครัวของเขาเป็นสัมมาทิฏฐิ เป็นคู่บุญคู่บารมี ไม่กั้นบุญกุศลซึ่งกันและกัน เวลาภาวนาจึงได้ผล จิตใจสงบมีความใสสว่างดีทั้งสองคน แต่ยังไม่ก้าวหน้าไปมากกว่านั้น เพราะมีภาระเลี้ยงดูครอบครัว ลูกคนโตอายุ ๓ ขวบ คนเล็ก ๗ เดือน เวลานี้ทั้งคู่ไม่สบายใจเพิ่งหายกลุ่ม เพราะขนาดว่าคุมกำเนิดดีแล้วไม่ทราบพลาดท่ายังไง เกิดตั้งครรภ์ลูกคนที่ ๓ ขึ้นมาอยู่ในท้อง ทั้งคู่จึงกลุ้มมาก เพราะลูกเกิดถี่เกินไป ชักมีอคติว่าเจ้าคนที่กำลังมาเกิดอยู่ในท้องเนี่ยถ้าจะเป็นพวกมาทวงหนี้ เพราะไม่ใช่เวลาน่าเกิด ทำความหนักใจให้พ่อแม่ ทั้งคู่หน้าตาไม่สบายมาหลายอาทิตย์
แล้ววันสองวันมานี่ หน้าตาเขากลับผ่องใสดีอกดีใจจนหนูผิดสังเกต จึงถามเขาสองคนผัวเมียดู เขาเล่าว่า คืนหนึ่งถึงเวลานั่งสมาธิเขาทั้งคู่ก็พากันสวดมนต์และภาวนาเหมือนที่เคยทำ เกิดมีใจตรงกันคิดถึงลูกคนที่อยู่ในท้อง พอจิตใจสงบใสสว่างดีแล้ว ก็อธิษฐานจิตที่ศูนย์กลางกายว่า เป็นใครมาเกิด ทำไมต้องมาเกิดตอนนี้ รอไปก่อนไม่ได้รึไง
เกิดอัศจรรย์ ทั้งคู่สามีภรรยามองเห็นภาพเด็กผู้หญิงไว้ผมจุกสามีเห็นเป็นใส่เสื้อสีเหลือง แต่ภรรยาเห็นห่มสไบสีเหลือง ไม่ใช่เสื้อ มีเครื่องประดับร่างกายสวยงามมาก ไม่ใช่เด็กมนุษย์ธรรมดา สามีเห็นเพียงเท่านั้น ภรรยาไม่เพียงแค่เห็น หนูน้อยนั่นส่งเสียงพูดกับเธอด้วยบอกว่าตัวแกเป็นนางฟ้าลงมาเกิด ที่ต้องรีบร้อนเกิด เพราะเกรงจะไม่ทันสร้างพระประจำตัว
พอออกจากสมาธิ ภรรยาก็เล่าให้สามีฟัง คนทั้งสองก็โล่งอกโล่งใจค่ะป้า เชื่อมั่นว่าลูกเขาเป็นนางฟ้ามาเกิด ไม่ใช่ลูกทวงหนี้ แล้วเรื่องสร้างองค์พระนั้น ครอบครัวนี้เขาสร้างไว้ครบคนในบ้านแล้วค่ะ ๖ องค์พอลูกในท้องบอกกับแม่ยังงี้ เขาก็บอกหนูว่าเดือนนี้จะสร้างอีกองค์หนึ่งให้แก
ป้าคะ หนูชอบใจก็ตรงนี้แหละค่ะ ดูซีเป็นนางฟ้าแท้ๆ ยังอยากได้บุญเพิ่ม ถึงกะยอมตาย (จุติ) มาเลือกเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่จะต้องสร้างพระประจำตัวให้ รอช้าอยู่ได้ยังไงเดี๋ยวเจดีย์เสร็จก็อดกันเท่านั้นอยู่บนสวรรค์ ดี ดี้ ยังต้องหนีมาเกิด จะเอาบุญเรื่องสร้างเจดีย์นี่ให้ได้แล้วพวกที่ได้เกิดเป็นคนอย่างเราๆ อยู่แล้วนี่ ยังไม่สนใจจะเอาบุญนี้มั่งรึไง
หนูก็เอาเรื่องของน้องหนูนี่แหละค่ะป้า ไปเล่าบอกบุญกะคนโน้นคนนี้ ได้องค์พระมาหลายองค์เลย หนูเอามาเล่าให้ป้าฟังด้วย เพื่อป้ามีโอกาสเล่าต่อไงคะ”
ป้าฟังแล้วก็ไม่สงสัย เพราะคนมีบุญมาเกิดขนาดเกิดเพื่อจะมาร่วมสร้างเจดีย์โดยตรงอย่างนี้ จะต้องเป็นคนที่ในอดีตชาติเคยบำเพ็ญจิตภาวนาไว้ เมื่อพ่อกับแม่ในชาตินี้ทำสมาธิจิตสงบ เด็กก็สามารถใช้พลังจิตสร้างภาพตนเองให้พ่อแม่เห็นและพูดคุยกับแม่ได้
เรื่องที คุณสงขลา กายพันธุ์ เล่าให้ฟังด้วยตนเองว่า มีญาติอยู่ผู้หนึ่งเป็นป้าชื่อ นุวงษ์ อยู่สระบุรี เป็นสมาชิกของวัด บอกบุญเรื่องสร้างพระต่อชาวสระบุรี เล่าให้คุณสงขลาฟังว่า มีเรื่องแปลกประหลาดได้ไปพบตำบลหนึ่งในจังหวัดนั้น รอคอยการบอกบุญจากคุณนุวงษ์อยู่ทั้งตำบลคือมีเรื่องว่า ที่นั่นมีชายหนุ่มชาวจีนผู้หนึ่ง มีตำแหน่งเป็นเซียนในคณะนักบุญล้างป่าช้า มีความสามารถพิเศษชี้ตำแหน่งในป่าช้าทุกแห่งที่ไปทำพิธีได้ว่า ตรงไหนมีศพที่ถูกทิ้งไว้ไร้ญาติบ้าง เซียนผู้นี้ได้โดยถูกต้องทุกครั้ง ก่อนเดินทางไปกับคณะนักบุญครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มได้บอกกับพี่สาวว่า ในเร็วๆ วันต่อไปไม่ช้า จะมีผู้มีบุญมาที่ตำบลนั้น โดยตัวพี่สาวจะไปเห็นคนผู้นี้ที่สถานีรถไฟ เป็นคนแต่งชุดขาว เมื่อพี่สาวเห็นเข้าจะรู้สึกร้อนใจมาก อยากรู้จัก แม้คนแต่งขาวผู้นั้นกำลังพูดอยู่กับคนอื่น พี่สาวก็จะคอยไม่ได้ จะตรงเข้าไปแย่งพูดด้วย พี่สาวก็จะทราบเรื่องบุญใหญ่จากคนแต่งขาว ให้พี่สาวพามาที่ตำบลที่อยู่ ชาวบ้านจะพากันทำบุญ ตอนนี้ให้พี่สาวไปบอกชาวบ้านล่วงหน้าให้เตรียมตัวเตรียมเงินทำบุญไว้
เมื่อน้องชายจากไป ๔-๕ วัน พี่สาวมีธุระไปที่สถานีรถไฟพบคุณนุวงษ์กำลังพูดธุระเรื่องทำมาหากินกับเพื่อนผู้หนึ่ง พี่สาวร้อนใจมาก คอยเท่าไรก็ไม่เลิกพูด จึงเดินเข้าไปพูดแทรกเอาดื้อๆ ว่า “คุณมีข่าวบุญใหญ่บอกผู้คนใช่มั้ย” คุณนุวงษ์รับคำด้วยความแปลกใจ เมื่อได้ทราบรายละเอียด จึงได้ตามไปตำบลนั้น เพื่อแจกจ่ายเอกสารเรื่องธรรมกายเจดีย์ชาวบ้านดีใจกันมาก ทำบุญกันเต็มที่
ยังมีเรื่องแปลกที่คุณนุวงษ์เล่าเพิ่มมาด้วยคือ พี่ชายที่ตายไปนานแล้วของคุณนุวงษ์ได้มาเข้าฝันภรรยาซึ่งเป็นพี่สะใภ้คุณนุวงษ์ ขอให้ช่วยทำบุญสร้างพระประจำตัวให้สักองค์จะได้อยู่สุขสบายขึ้น พี่สะใภ้ก็ฝากเงินทำบุญให้คุณนุวงษ์จัดการ พี่ชายได้มาเข้าฝันบอกขอบใจภรรยาของตนพร้อมทั้งบอกเลขล๊อตเตอรี่ให้ ถูกรางวัลติดกันถึง ๓ งวด
และในการประชุมผู้คน เพื่อชี้แจงข่าวการสร้างธรรมกายเจดีย์ที่ตัวจังหวัดสระบุรี คณะเตรียมงานประชุมได้ไปใช้บ้านคุณนุวงษ์ เป็นที่เตรียมงาน มารดาคุณนุวงษ์ อายุ ๗๘ ปี ได้แอบเล่าเรื่องให้คุณสงขลาซึ่งเป็นหลานฟังว่า เมื่องานเลิกผู้คนกำลังเดินทางกลับอยู่นั้น ท่านได้เห็นคนแต่งกายสวยๆ งามๆ มีเครื่องประดับที่สวยกว่าลิเก ละคร มาอยู่บนบ้านเต็มไปหมด ท่านไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เกรงจะถูกหาว่าบ้า ท่านถามว่าคนสวยงามเหล่านั้นเป็นเทวดานางฟ้าใช่หรือไม่ คุณสงขลาตอบว่าใช่ พวกเขาเหล่านั้นมาอนุโมทนาบุญที่คณะกรรมการจัดงานทำการเชิญชวนผู้คนมาทำบุญ
คุณสงขลาเล่าให้ป้าฟัง เพื่อให้ป้ายืนยันว่าคำตอบนั้นถูกต้อง พวกเหล่านั้นเป็นเทวดา เรื่องที่สองที่ป้าเล่าเนี่ย คุณอย่าสนใจเรื่องล๊อตเตอรี่นะคะ เดี๋ยวทำบุญสร้างพระประจำตัวแล้ว อยากถูกหวยกันใหญ่ บุญจะหกเสียหมดดีไม่ดีอาจไปโทษบรรดาผีญาติพี่น้องที่เราอุทิศส่วนกุศลให้ไปโน่น ผีบางท่านก็มีความสามารถรู้เลขล็อตเตอรี่ บางท่านก็ไม่รู้ หรือบางทีรู้ แต่ยังไม่ถึงเวลาบุญส่งผล ผีก็ทำอะไรไม่ได้ ข้อสำคัญป้าขอยืนยันอีกครั้ง เงินจากการเสี่ยงโชคไม่ใช่เงินบริสุทธิ์ มีโลภะเจตนาแรงกล้าเสียบาทหนึ่งจะเอาเกินเป็นร้อยเท่า เสียสิบบาทอยากได้เป็นล้าน เงินที่ได้รางวัลมาก็เป็นเงินจากความเสียใจของคนอื่นที่ซื้อไม่ถูก ไม่ใช่เงินที่เขาเต็มใจให้ ใครถูกแล้วเอามาทำบุญ ได้บุญเหมือนกันแต่จะให้เท่ากับเงินดีๆ ไม่ได้
