ส่องธรรม ล้ำภาษิต

ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ

ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ ฯ

ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด

สิ่งนั้นทำยาก ก็เหมือนทำง่าย

ภายหลัง เมื่อความโกรธหายแล้ว

เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้

(องฺ สตฺตก. ๒๓/๙๙)

จิตพล่าน จิตร้อนรน จิตลุกเป็นไฟ

จิตคอยคิดจะล้างผลาญ

คอยคิดจะแก้แค้นอย่างหน้ามืดตามัว

อะไรก็ขวางไม่อยู่ ใครก็ขวางไม่ได้

คิดแต่ว่า “ฉันไม่ยอม เป็นไงเป็นกัน”

แล้วทุกสิ่งก็จบลงด้วยความเศร้า

จะเผาตัวเองทำไม !

 

อภัยเถิด...

ขึ้นชื่อว่าไฟยังไงๆก็เป็นของร้อน

คิด.. คิดข้อดีของเขา ๑๐ ข้อ

คิด.. คิดข้อเสียของความโกรธ ๑๐ ข้อ

 

ช่างเถิด..

ลืมๆไปเสียบ้าง เหมือนกับที่เราได้ลืมอะไรๆไปมากมาย

ค่อยๆเอาดุ้นฟืนแห่งโทสะออกจากใจ

ทีละดุ้น ทีละดุ้น แล้วจะรู้ว่า

ความเย็นเป็นฉันใด

 

จะเผา ตัวเราเอง ไปถึงไหน

หักห้ามใจ ช่างเขาเถิด ประเสริฐศรี

คิดล้างผลาญ ไปทำไม มันไม่ดี

โลกใบนี้ มีแต่เย็น ถ้าเห็นธรรม

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗