ส่องธรรม ล้ำภาษิต

กลฺยาณิเมว มุญฺเจยฺย น หิ มุญฺเจยฺย ปาปิกํ
โมกฺโข กลฺยาณิยา สาธุ มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ ฯ

ควรเปล่งแต่วาจางามเท่านั้น
ไม่ควรเปล่งวาจาชั่วเลย
เปล่งวาจางามให้ประโยชน์สำเร็จได้
เปล่งวาจาชั่วย่อมจะเดือดร้อน

(สารัมภชาดก ขุ.ชา ๒๗/๒๘)

คนเราควรพูดสร้างสรรค์

ดีกว่าพูดแบบทำลาย

เรื่องดีๆ สิ่งดีๆ แง่มุมดีๆ

ย่อมมีเสมอในทุกผู้คน

แม้มารที่ว่าชั่วที่สุด

เรายังมองมุมดีๆได้ว่า

“มาร บ่ มี บารมี บ่ กล้า”

 

ในสถานการณ์ที่มึนตึง

อาจจะแปลงคำพูดเป็นคำขบขัน

เพื่อผ่อนคลายบรรยากาศ

ในสถานการณ์ที่จำเป็นต้องติติง

อาจจะพูดแบบเย้าแหย่พอให้ได้คิด

โดยไม่ทำให้ใครรู้สึกเสียหน้า

 

ในสถานการณ์กระทบกระทั่ง

อย่ากระทบใส่อย่างแรง

เพราะผลสะท้อนกลับมาก็จะแรงเช่นกัน

จงนิ่ง...สงบ...อดกลั้น

 

ในสถานการณ์ทุกสถานการณ์

ไม่ควรพูดให้เกิดความตึงเครียด

ถ้อยคำที่ก่อให้เกิดการกระทบกระทั่ง

ย่อมไม่เป็นที่ยินดีแก่ใคร

ทั้งยังไม่ก่อให้เกิดประโยชน์

และยังความเร่าร้อนไปถ้วนทั่ว

ดังนั้น จึงควรเปล่งแต่วาจางาม

ไม่ควรเปล่งวาจาชั่วเลย

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย