วันแห่งความรัก
ความรัก เป็น ความงดงามของชีวิต เป็นความยิ่งใหญ่ของโลก ไม่มีอำนาจใดในโลกที่จะมาหลอมละลายหัวใจคนได้เท่ากับความรัก บางครั้งเราอาจตกหลุมรักใครสักคนทั้งที่ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน แต่เขากลับเป็นฮีโร่ในหัวใจ อย่างไม่มีวันลืม เพียงเพราะเหตุผลเดียว
เพราะศรัทธาความดีเธอมีอยู่
ความสงสารมากู่อยู่ทีหลัง
ความเห็นใจค่อยตามเติมพลัง
ความรักสั่งหัวใจให้รักเธอ...
พระมหากษัตริย์หรือผู้นำบางประเทศ สามารถครองใจประชาชนพลเมือง ทั้งประเทศได้ด้วยพระเมตตาธรรมและความเสียสละประโยชน์ส่วนตน เพื่อประโยชน์สุขส่วนรวมซึ่งเรียกว่า “จาคะ” ตามหลักทศพิธราชธรรม ไม่นำความเพียบพร้อมส่วนตัวทั้งทรัพย์ทั้งคุณวุฒิและเวลาแห่งชีวิตไปเสวยสุข ไปทำธุรกิจต่อยอดให้ตนเองร่ำรวยเพิ่มขึ้น แต่กลับหยิบยื่นโอกาสสิ่งดีงามเหล่านี้ให้แก่ส่วนรวม ทำงานหนักทั้งกลางวันและกลางคืนมีความเพียรบริสุทธิ์ มุ่งมั่นพัฒนาประเทศให้รุ่งเรืองและสงบสุข เพราะดวงใจท่านเปี่ยมด้วยมหากรุณา ปรารถนาให้คนทั้งโลกพบความสุข บุคคลที่คิดเช่นนี้เขาเรียกว่ามีหัวใจพระโพธิสัตว์
วันแห่งความรัก ซึ่งตรงกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปี ควรเป็นวันที่ดอกไม้บานในหัวใจคนทั้งโลกเริ่มตั้งแต่ รักตนเอง ทำตัวเองให้มีความสุขใจด้วยการนั่งสมาธิ กลั่นใจให้สดใสเบิกบานก่อนที่จะนำดอกไม้ไปมอบให้กับบุคคลที่เรารัก เป็นกำลังใจให้เขาสู้ชีวิตด้วยความรักคุณความดีงาม
หากเป็นหญิง ต้องรักนวลสงวนตัวมิให้มัวหมองถนอมรักไว้จนกว่า จะถึงวันที่ตัดสินใจครองคู่อย่างถูกต้องตามประเพณี ถ้าเราได้เสียกันก่อนวันแต่งงาน เกิดตั้งท้องขึ้นมา ลองถามตัวเองดูว่าจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก จะเอาคุณธรรมข้อไหนมาสอนลูกให้เป็นคนดี หากไปทำแท้ง ก็ก่อวิบากกรรมให้ตัวเอง ส่งผลให้เกิดมาอายุสั้น ต้องตายตั้งแต่อยู่ในท้องแม่บ้าง ตายตั้งแต่เด็กบ้าง เพราะกฏแห่งกรรมไม่เคยยกเว้นให้ใคร ไม่ว่าจะเกิดเป็นคนเชื้อชาติศาสนาใด
หากเป็นชาย ต้องให้เกียรติหญิงที่ตนรัก รักเดียวใจเดียว ไม่ปันใจให้ผู้หญิงอื่น รักตัวเอง ด้วยการทำตัวเป็นสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย
ลูกผู้ชายร่างกายแกร่ง ไม่ใช้แรงไว้ตีต่อย
ออมกำลังไว้ใช่สอย ปกป้องภัยให้คนดี
ลูกผู้ชายเสียสละ มีสัจจะรักศักดิ์ศรี
อ่อนน้อมอยู่ในที เป็นผู้ดีสง่างาม
โลกอยู่ได้ด้วยความรัก มิใช่ความชิงชังพยาบาท
บทสารคดี รัตนวนาลี
