บุญที่ตนทำเองย่อมเป็นมิตรติดตามไปเสมอ
บุญที่ตนทำเองย่อมเป็นมิตรติดตามไปเสมอ การปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลางย่อมเป็นการสั่งสมบุญโดยตรง แม้ผู้ปฏิบัติยังไม่มีทิพยจักษุที่จะเห็นการเกิดของบุญ แต่ก็สามารถตรองเห็นผลบุญได้ด้วยตนเอง จากความรู้สึกอิ่มเอิบใจที่ได้ทำจาคสัมปทา รู้สึกว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์สะอาดด้วยสีลสัมปทา ยิ่งถ้าได้เจริญสมาธิภาวนาอยู่เป็นนิตย์ จนเกิดความ สงบและความชุ่มฉ่ำใจ ไร้ความหงุดหงิดหรือความวิตกกังวลด้วยเรื่องต่างๆ ย่อมเกิดปัญญาสามารถบริหารการงานในหน้าที่ อย่างมีประสิทธิผล เหล่านี้คือผลบุญที่ผู้ปฏิบัติย่อมสามารถตรองได้เองผลบุญเหล่านี้ แม้ผู้ปฏิบัติจะตั้งใจสั่งสมไว้เผื่อชาติหน้าก็ตาม แต่ก็จะให้ผลต่อการทำมาหากินในชาตินี้ด้วย ทำนองเดียวกับชาวสวนที่ตั้งใจปลูกไม้ผลไว้ขาย ครั้นถึงฤดูกาลที่ต้นไม้เหล่านั้นให้ผล ตนเองก็ได้ทั้งขายทั้งกินผลไม้นั้นเพราะฉะนั้นการปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลาง ย่อมมีส่วนเกื้อกูลให้เป้าหมายชีวิตระดับต้นบรรลุผลเร็วขึ้นอีกด้วย ทั้งนี้เพราะบุญที่เราทำเองจะเป็นมิตรติดตามเราไปตลอด
จากหนังสือ DOU
วิชาGB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
กลุ่มวิชาสูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
