“ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใจ ไม่ทำกรรมชั่ว อันไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลเลย ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่มาถึงตามเวลา บัณฑิตทั้งหลายเรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีปัญญา ”
ขุ. ชา. จต?ตา ฬีส. ๒๗/๕๔๐
