เรื่องที่ ๑๔ เป็นหนึ่งเดียวกับองค์พระ
คุณศุทธิรัตน์ สิตากร เล่าถึงพระมหาสิริราชธาตุของเธอว่า ได้รับองค์พระไปเมื่อวันที่ ๕ กรกฎาคม ๒๕๔๑ รับพระไปแล้วตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นพิเศษ นึกถึงองค์พระไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา พอครบ ๗ วัน ตรงกับวันที่ ๑๒ กรกฎาคม เป็นวันพระ คุณศุทธิรัตน์เดินทางไปชวนคนทำบุญองค์พระที่แกนกลาง เล่าสรรเสริญคุณของพระมหาสิริราชธาตุ และนึกองค์ท่านไว้ในศูนย์กลางกายตลอดทั้งวัน แม้ขณะนั่งปฏิบัติธรรม ในตอนเย็นก็ตรึกอยู่อย่างเดิม
ครั้นแล้วเรื่องแปลกประหลาดก็เกิดขึ้น เธอเห็นองค์พระมหาสิริราชธาตุที่ศูนย์กลางกายชัดเจนมาก เหมือนมองดูด้วยตาเนื้อ รู้สึกว่าองค์พระท่านมีชีวิต ท่านนั่งขัดสมาธิหันหน้าไปทางเดียวกับเธอ คุณศุทธิรัตน์อยากทราบว่าท่านมีชีวิตจริงๆ อย่างที่เธอเห็นหรือไม่ จึงเอามือไปแตะบริเวณตักของท่าน พอมือสัมผัสถูก รู้สึกว่าตักของท่านนุ่มๆ เหมือนสิ่งที่มีเลือดเนื้อ
มองดูท่านอยู่ครู่ใหญ่ องค์พระเปลี่ยนเป็นสีขาวใส ใสมากเหมือนเพชร คุณศุทธิรัตน์นึกถึงคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทันที "อ้อ ใสแบบนี้เอง แล้วสว่างมากด้วยแต่ไม่แสบตา" เธอจำได้แม่นยำติดตาติดใจคุณศุทธิรัตน์เล่าตอนจบว่า "ผ่านไปอีก ๑ อาทิตย์ เป็นวันที่ ๒๓ กรกฎาคม ขณะดิฉันนั่งสมาธิอยู่ที่บ้านในตอนบ่าย ได้เห็นองค์พระมีชีวิตขาวใสเป็นเพชรอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ท่านนั่งสมาธิหันข้างให้ ใสสว่างมากจนเป็นประกายแสงเพชรวูบวาบ แต่ไม่เคืองตาดิฉันประจักษ์ถึงอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุเช่นนี้แล้ว เกิดศรัทธาเพิ่มมาก ตั้งใจแน่วแน่ว่าในพรรษานี้จะปฏิบัติธรรมระลึกนึกถึงองค์ท่านไว้ที่ศูนย์กลางกายให้ต่อเนื่องตลอดเวลา ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเมตตาแนะนำ" 
