พระพุทธเจ้าสนทนาธรรมกับพระมหาโมคคัลลานะ ทางทิพยจักษุและทิพยโสต
ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่วัดเชตวันเมืองสาวัตถี ส่วนพระมหาโมคคัลลานะกับพระสารีบุตรได้พักอยู่ที่วัดเวฬุวัน
วันหนึ่งพระสารีบุตรได้ออกจากที่เร้นในตอนเย็นแล้วเข้าไปหาพระมหาโมคคัลลานะ พระสารีบุตรเห็นพระมหาโมคคัลลานะผ่องใสจึงพูดว่า โมคคัลลานะผู้มีอายุ อินทรีย์ของท่านผ่องใสยิ่งนัก สีหน้าของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง วันนี้ท่านโมคคัลลานะอยู่ด้วยธรรมเป็นเครื่องอยู่อันละเอียดหรือ
พระโมคคัลลานะตอบว่า ผู้มีอายุ วันนี้ผมอยู่ด้วยธรรมเป็นเครื่องอยู้อย่างหยาบ แต่ว่าผมได้สนทนาธรรม
พระสารีบุตรถามว่า ท่านมหาโมคคัลลานะได้สนทนาธรรมกับใคร
พระมหาโมคคัลลานะตอบว่า กับพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระสารีบุตรถามว่า ผู้มีอายุ ขณะนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ในวัดเชตวันในเมืองสาวัตถี ซึ่งอยู่ไกลจากที่นี่ ท่านมหาโมคคัลลานะเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าด้วยฤทธิ์หรือ หรือว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จมาหาท่านโมคคัลลานะด้วยฤทธิ์

พระมหาโมคคัลลานะตอบว่า ผู้มีอายุ ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง คือผมมิได้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าด้วยฤทธิ์ ทั้งพระผู้มีพระภาคเจ้าก็มิได้เสด็จมาหาผมด้วยฤทธิ์ แต่ว่า ผมกับพระพุทธเจ้าสนทนาธรรมกันทางทิพยจักษุ และทิพยโสต* เพราะว่า ผมมีทิพยจักษุ และทิพยโสตบริสุทธิ์เท่ากับพระพุทธเจ้า และพระพุทธเจ้าก็มีทิพยจักษุและทิพยโสตบริสุทธิ์เท่ากับผม
 

* ทิพยจักษุ คือ ตาทิพย์, ทิพยโสต คือ หูทิพย์

ภิกษุผู้มีฤทธิ์สามารถอธิษฐานท่อนไม้ท่อนหนึ่งให้เป็น ดิน น้ำ ลม ไฟ ได้ทั้งนั้น
คราวที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่บนภูเขาคิชกูฏ ในเมืองราชคฤห์ ครั้งหนึ่งนั้น พระสารีบุตรได้ถือบาตรและจีวรลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏพร้อมด้วยภิกษุหลายรูปด้วยกัน เพื่อเข้าไปบิณฑบาตในเวลาเช้า

ขณะที่กำลังเดินทางลงมานั้น พระเถระได้มองเห็นกองไม้ใหญ่ในที่แห่งหนึ่งจึงบอกพระทั้งหลายว่า ดูก่อนผู้มีอายุ ภิกษุผู้มีฤทธิ์มีความชำนาญทางจิตเมื่อหวังอยู่พึง (สามารถ) น้อมจิต (อธิษฐาน) กองไม้ใหญ่โน้นให้เป็นดินก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีปฐวีธาตุอยู่ ให้เป็นน้ำก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีอาโปธาตุอยู่ ให้เป็นไฟก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีเตโชธาตุอยู่ ให้เป็นลมก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีวาโยธาตุอยู่ ให้เป็นของสวยงามก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีสุภธาตุ (ความสวยงาม) อยู่ ให้เป็นของไม่สวยงามก็ได้ เพราะในกองไม้นั้นมีอสุภธาตุ (ความไม่สวยงาม) อยู่