เรื่องที่ ๓๖๕เด็กแฝดยุค1999
โอกาสที่เด็กจะรอดและเสียชีวิตมีเท่ากัน 50 : 50



 

คุณวรวรรณ ทองสุภาภรณ์ และฝาแฝดหลานชายทั้งสองคน

คุณวรวรรณ ทองสุภาภรณ์ มาร่วมทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ครั้งแรกเมื่อวันทอดกฐินคุณยายอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ปี พ.ศ.๒๕๔๐ และได้สัมผัสบรรยากาศของการทำบุญที่สงบเรียบง่าย ถึงแม้จะมีผู้คนมาร่วมงานเป็นเรือนหมื่น เรือนแสน แต่ก็ไม่ได้มีบรรยากาศความวุ่นวายแต่ประการใด ทุกคนล้วนตั้งใจสำรวมตน ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม กลั่น กาย วาจา ใจ ของตนเองให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ เพื่อที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญในวันนั้น คุณวรวรรณถึงแม้จะมาวัดเป็นครั้งแรกแต่ก็เข้าใจ และประทับใจในบรรยากาศการทำบุญแบบนี้ จึงรู้สึกว่าตนเองได้รับผลบุญในวันนั้นอย่างเต็มเปี่ยม และรู้สึกว่าสัมผัสกับกระแสบุญนั้นได้ ก่อนเดินทางกลับบ้านยังได้ยินเสียงบอกบุญจากสภาธรรมกายสากลว่า ผลบุญที่ทุกคนได้ร่วมกันทอดกฐินในวันนี้เป็นบุญใหญ่ ขอให้สาธุชนทุกๆ ท่านหมั่นตรึกระลึกนึกถึงบุญนี้ทุกๆ วัน เพื่อใจจะได้ปิติสุข ใสบริสุทธิ์

คุณวรวรรณกลับไปถึงบ้านก็เล่าถึงบรรยากาศการไปทำบุญครั้งนี้กับคนในครอบครัว และปวารณาสร้างพระธรรมกายประจำตัว เพื่อประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ให้กับทุกคนในบ้าน แล้วยังไปแจ้งข่าวบุญชวนญาติพี่น้องคนที่รู้จัก ให้มาร่วมกันสร้างพระธรรมกายประจำตัว รวมทั้งชวนทุกคนให้มาปฏิบัติธรรมแสวงหาความสุขภายใน ด้วยการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาอยู่เป็นนิจ ควบคู่ไปกับการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ทุกคนในครอบครัวจึงมีความสุขมากขึ้น เพราะใจของทุกคนต่างได้สัมผัสผลของการปฏิบัติธรรม พบความสุขสงบเย็นภายในตนแล้ว พลอยทำให้คนรอบข้างได้รับกระแสแห่งความเย็นนี้ไปด้วย

ช่วงระยะต่อมาที่มีการสร้างพระแกนกลางของมหาธรรมกายเจดีย์ คุณวรวรรณและคนในครอบครัวก็ร่วมกันสร้างพระธรรมกายประจำตัวเพื่อบูชาครูด้วย ๔ องค์ มีของตนเอง คุณแม่ พี่สาว และน้องสาวของสามี ซึ่งขณะนั้นน้องสาวของสามีกำลังตั้งท้อง มีกำหนดคลอดในวันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ซึ่งได้คลอดในวันนั้นเวลาบ่ายโมง ปรากฏว่าเป็นฝาแฝดเพศชายทั้งคู่ สร้างความดีใจให้แก่บรรดาญาติมิตร คุณวรวรรณซึ่งเป็นป้าก็ไปดูหน้าหลานชายด้วย เด็ก ๒ คน น่ารัก ผิวขาว เมื่อดูจนอิ่มใจแล้วจึงกลับบ้าน เพราะวันนั้นมีนัดกับคุณอารุษและคุณอาคม ซึ่งเป็นอุบาสกของวัดพระธรรมกาย จะมาดูสถานที่เพื่อเปิดเป็นที่ปฏิบัติธรรม เพราะมีเพื่อนกัลยาณมิตรอีกท่านหนึ่ง มีที่ดินอยู่ที่บริเวณ อ.เมือง จ.สุรินทร์ ที่ค่อนข้างสวยงามตามธรรมชาติ เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการปฏิบัติธรรม จึงอยากจะจัดสรรที่ดินของตน เพื่อเป็นที่ปฏิบัติสมาธิภาวนา จึงนัดอุบาสกทั้ง ๒ ท่าน มาดูที่กัน ขณะที่กำลังคุยกันอยู่กับแขกทั้งสอง คุณวรวรรณก็ได้รับโทรศัพท์จากสามีให้ไปที่โรงพยาบาลด่วน เพราะคุณหมอแจ้งว่าลูกฝาแฝดที่เกิดใหม่นั้นมีอาการน่าเป็นห่วงมากอยู่ในขั้นอันตราย คุณหมอสันนิษฐานว่า หนูน้อยทั้งสองคน ปอดบวมและน้ำจะท่วมปอด โอกาสที่จะรอดและเสียชีวิตมีเท่ากัน ๕๐:๕๐ พอคุณวรวรรณ ทราบข่าวด้วยความตกใจบวกกับความสงสารหลาน ซึ่งเพิ่งคลอดออกมาดูโลกยังไม่ทันข้ามวันเลย ก็มีโรคร้ายมารุมเสียแล้ว จึงเตรียมตัวที่จะไปโรงพยาบาลทันที คุณอารุษและคุณอาคมซึ่งนั่งร่วมอยู่ในเหตุการณ์ทราบเรื่องจึงรีบให้สติคุณวรวรรณให้นึกถึงบุญ เอาบุญช่วยต่อชีวิตหลานและบอกให้เชื่อมั่นในอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุ ว่าท่านมีฤทธิ์ มีเดช มีความศักดิ์สิทธิ์ สามารถคุ้มครองให้หลานปลอดภัยและรอดพ้นจากอันตรายครั้งนี้ได้ และแนะนำให้คุณวรวรรณ สร้างบุญให้หลานโดยการสร้างองค์พระประจำตัว เพื่อประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ จารึกชื่อให้หลานฝาแฝดคนละองค์ คุณวรวรรณก็เข้าใจทันทีว่าบุญเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกในยามนี้ จึงตัดสินใจที่จะสร้างองค์พระ เอาบุญใหม่ต่อชีวิตให้หลานทันที แต่หลานเพิ่งคลอดออกมาใหม่ๆ ยังไม่ทันตั้งชื่อเลย จะจารึกชื่อใต้ฐานพระว่าอะไรดี คุณอารุษจึงแนะนำว่าน่าจะให้ชื่อว่าน้องแก้ว กับน้องใส เพราะดูเป็นคำที่เป็นสิริมงคล คุณวรวรรณก็ไม่รอช้าเขียนใบปวารณาสร้างพระทันที แล้วทุกคนก็พร้อมใจกันนั่งสมาธิ อธิษฐานจิตนึกถึงบุญที่สร้างพระนี้ ให้น้องแก้วกับน้องใสรอดพ้นปลอดภัยจากอาการป่วย ให้คุณหมอพบวิธีรักษาให้ถูกกับโรคด้วยเถอะ และเมื่อนั่งสมาธิอธิษฐานจิตกันแล้วจึงเดินทางไปโรงพยาบาล ขณะที่รอฟังข่าวจากคุณหมอ คุณวรวรรณตรึกใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย นึกถึงพระมหาสิริราชธาตุตลอด อธิษฐานซ้ำขอให้หลานปลอดภัย พ้นขีดอันตราย และในเวลาประมาณ ๕ โมงเย็น คุณหมอก็ออกมาจากห้องไอซียู บอกให้ญาติสบายใจได้เพราะเด็กทั้ง ๒ คน ปลอดภัยพ้นขีดอันตรายแล้ว ทุกคนที่อยู่ร่วมเหตุการณ์ต่างดีใจ และเชื่อมั่นในอานุภาพบุญที่เกิดจากการสร้างองค์พระ สร้างเจดีย์เพื่อบูชาพระรัตนตรัย โดยมีพระมหาสิริราชธาตุ เป็นสื่อในการตรึกระลึกนึกถึงบุญ ปัจจุบันฝาแฝดบุญคู่นี้ น้องแก้วและน้องใส แข็งแรงสดใส โตวันโตคืน เป็นเด็กร่าเริง ไม่เจ็บป่วยด้วยโรคภัยร้ายแรงใดๆ อีกเลย

น้องแก้วและน้องใส พ้นขีดอันตรายมาได้ด้วยอานุภาพบุญ

ภายหลังจากการที่ได้ฝึกอบรมกายและใจของตนเองในทุกวันให้อยู่ในบุญกุศลหมั่นสวดมนต์สรรเสริญคุณของพระมหาสิริราชธาตุอยู่เป็นประจำ ผลบุญกุศลได้ดึงดูดสิ่งที่ดีๆ ให้เกิดขึ้นกับคุณวรวรรณในเรื่องการประกอบอาชีพของคุณวรวรรณเอง คือที่บ้านค้าขาย โดยขายไก่ย่างและข้าวเหนียว ปกติจะขายไก่วันละ ๔๐ ตัว ข้าวเหนียววันละ ๑๐๐ กก.ทุกวัน คุณวรวรรณบอกว่าแต่ก่อนยังไม่ได้ประกอบเหตุทำทาน รักษาศีลและหมั่นเจริญภาวนานั้น กว่าจะขายหมดนี้เหนื่อยมากต้องขายตั้งแต่เช้า จนถึงประมาน ๒ ทุ่ม ถึงจะได้ปิดร้านพักผ่อน แต่เดี่ยวนี้ขายคล่องขึ้น ไก่ก็ ๔๐ ตัว ข้าวเหนียวก็วันละ ๑๐๐ กก. เหมือนเดิมแต่พอเที่ยงวัน-บ่ายโมงก็ขายหมดแล้วทำให้เหนื่อยน้อยลง มีเวลาพักผ่อนและปฏิบัติธรรมมากกว่าเดิมร่วม ๖ ชั่วโมง และได้มีโอกาสออกไปทำหน้าที่ผู้นำบุญสะดวกสบาย สั่งสมคุณงามความดีได้เยอะขึ้น อย่างที่ตั้งใจ

โดยปกติสัตว์ที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้นั้น จะต้องมีกรรมดีอย่างใดอย่างหนึ่ง ทำหน้าที่เป็นชนกกรรมนำสัตว์นั้นมาเกิด หลานฝาแฝดของคุณวรวรรณคู่นี้ก็เช่นเดียวกัน มีทั้งบุญเก่าของตนเองนำมาเกิดเป็นมนุษย์และมีบุญที่ได้กระทำร่วมกันของเขาทั้งสองคน ทำให้ได้เกิดเป็นพี่น้องคู่แฝด

หน้าที่ของกรรมนั้น มีอยู่ ๔ ประการ นอกจากนำไปเกิดแล้ว กรรมบางอย่างยังทำหน้าที่อุปถัมภ์ คือสนับสนุนต่อจากชนกกรรม หรือถ้าเป็นกรรมฝ่ายไม่ดีไม่สนับสนุน แต่กลับซ้ำเติม เรียกว่าอุปัตถัมภกกรรม

หน้าที่ประการที่สามของกรรม เรียกว่า อุปปีฬกกรรม เป็นกรรมบีบคั้น ผลของชนกกรรม และอุปัตถัมภกกรรม ให้แปรเปลี่ยน เช่นกรรมฝ่ายดีบีบคั้นฝ่ายชั่ว หรือฝ่ายชั่วบีบคั้นฝ่ายดี

หน้าที่ประการที่สี่ของกรรม คือตัดรอน เป็นกรรมแรงของฝ่ายตรงข้ามตัดรอนผลของชนกกรรมและอุปัตถัมภกกรรมให้ขาด หรือหยุดส่งผลไปเลยทีเดียว

การที่หลานแฝดของคุณวรวรรณมีชนกกรรมฝ่ายดีนำมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็มีอาการป่วยมากทันทีแสดงว่ามีกรรมฝ่ายไม่ดีตามมาอุปถัมภ์ รวมทั้งบีบคั้น แทบจะตัดรอนให้ถึงสิ้นชีวิต

พอหมั่นทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ก็ยิ่งขายของได้ดีขึ้นเป็นอัศจรรย์

โชคดีที่ผู้เป็นป้าเฉลียวใจเรื่องบุญกุศลทัน เพราะมีกัลยาณมิตรแนะนำ รีบปวารณาทำบุญสร้างองค์พระให้หลาน สวดสรรเสริญอธิษฐานจิตต่อพระมหาสิริราชธาตุอันเป็นตัวแทนของพระรัตนตรัย มหากุศลจึงเกิดขึ้นทันท่วงที บุญอันเป็นกรรมฝ่ายดีเข้าทำหน้าที่ตัดรอนกรรมฝ่ายไม่ดีให้อ่อนกำลังลง ทำหน้าที่ให้กรรมฝ่ายชั่วหยุดส่งผลลงในบัดนั้น อาการของเด็กจึงกระเตื้อง ดีขึ้นเป็นอัศจรรย์
เมื่อเข้าใจหน้าที่ของกรรมทั้ง ๔ ประการโดยถ่องแท้แล้ว ย่อมทำให้สามารถเข้าใจเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตดียิ่งขึ้น บางคนมีชีวิตอยู่อย่างสมบูรณ์ พูนสุข เพราะมีอุปถัมภกกรรมฝ่ายดีอุปถัมภ์ค้ำชูอยู่ ก็ไม่ควรประมาท เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่า อดีตกรรมฝ่ายไม่ดีของเราจะตามมาทันเป็นกรรมเบียดเบียน หรือกรรมตัดรอนในตอนไหน
ดังนั้นใครก็ตามเป็นผู้หมั่นสะสมความดีต่างๆ ไว้โดยสม่ำเสมอเนืองนิตย์ จึงเป็นคนไม่ประมาท ใครจะรู้ถึงกรรมในอดีตของตนเองว่ามีหรือไม่มี ฝ่ายไม่มีก็อาจจะกำลังจะตามมาทัน หากหมั่นสร้างกรรมดีอย่างเดียวให้มากมายเข้าไว้ ถึงจะหักกลบลบหนี้กันให้หมดไปก็ไม่ได้ แต่สามารถลดกำลังแรงของอีกฝ่ายให้อ่อนลงได้ หนักจะได้กลายเป็นเบา จึงเป็นเรื่องควรที่จะหมั่นทำกุศลความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป