นิทานอีสป เรื่อง เมฆฝน
The Rain Clouds
เจ้าเมฆฝนก้อนหนึ่ง กำลังล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า มันมองลงมาเห็นหมู่บ้านเล็กๆที่แห้งแล้ง ต้นไม้ก็เริ่มเหี่ยวเฉาใกล้ตาย แต่เจ้าก้อนเมฆก็ลอยผ่านไปโดยไม่ปล่อยฝนลงมาสักหยดเดียว
A rain cloud was drifting along in the sky when it noticed a small village that was desperately in need of rain. The trees were withering and close to dying, but the rain coud decided to pass by without releasing a single drop of rain.
เจ้าเมฆฝนลอยตามสายลมไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็โดนลมพัดผ่านมาจนถึงมหาสมุทร แล้วมันก็ปล่อยฝนให้ตกลงมาอย่างหนักจนกลายเป็นพายุฝนขนาดย่อมไปทั่วบริเวณ ขณะนั้น เอง เจ้าแม่ฝนบังเอิญเหลือบไปเห็นภูเขาลูกหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ กัน มันจึงพูดโอ้อวดออกไปว่า "เห็นไหมล่ะเจ้าภูเขา เมฆฝนอย่างข้ามีภาระหน้าที่ที่สำคัญมาก ด้วยการเติมน้ำให้กับมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ไกลโพ้นเชียวนะ"
The rain doud drifted along with the wind, untl it eventually reached the ocean. It released all its rain at once, creating a small thunderstorm that covered the surrounding area. At that moment, the rain doud looked up and saw a mountain nearby. The rain doud boasted to the mounfain, "Did you see that, Mountain? A rain cloud like me has a very important purpose. Our rains help to fill the oceans far and wide."
ภูเขาจึงตอบไปว่า "สิ่งที่เจ้าทำช่างไร้ค่านัก และเจ้ายังทำให้ชาวประมงเดือดร้อน เพราะพายุฝนของเจ้า มหาสมุทรไม่ได้ต้องการน้ำฝน สายฝนน่าจะทำประโยชน์ให้กับหมู่บ้านอันแห้งแล้งมากกว่า"
The mountain replied, "What you have done is so useless, and you have put. the fishermen in danger with your rainstorm. The ocean does not need more water, your rains would have been much more useful to that drought-stricken village."
เจ้าเมฆฝนได้คิดและเห็นจริงดังภูเขาว่า จึงรีบมุ่งหน้าไปปล่อยน้ำฝนยังหมู่บ้านแห่งนั้น เมื่อชาวบ้านเห็นฝนตกลงมาพวกเขาต่างก็โห่ร้องดีใจ พร้อมกล่าวขอบคุณเจ้าเมฆฝนสำหรับสายฝนอันมีค่านั้น
The rain doud thought about it and agreed with the mountain, and headed back to provide rain to the village. When the villagers saw the rain, they were overjoyed, and thanked the rain doud for the precious rain.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การทำสิ่งใดให้เกิดประโยชน์สูงสุดนั้นควรพิจารณาถึงความต้องการและความเหมาะสมของผู้ที่จะได้รับผล
To maximize the benefits of any action, one should consider the needs and appropriateness for those who will be affected, rather than merely acting on one's own desires or to impress others.
หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้อง
เมตตา (ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข)
นิทานสอนถึงความสำคัญของการมอบสิ่งที่มีคุณค่าแก่ผู้ที่ต้องการอย่างแท้จริง และการกระทำที่เกิดจากความปรารถนาดีต่อผู้อื่น
อุเบกขา (การวางใจเป็นกลาง)
เมฆฝนในตอนแรกแสดงการขาดอุเบกขา เพราะเลือกกระทำเพื่อประโยชน์ที่ตนเข้าใจผิดว่าเหมาะสม แต่เมื่อได้ไตร่ตรองตามคำพูดของภูเขา จึงสามารถกลับมาทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์
สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ)
การพิจารณาด้วยปัญญาว่าสิ่งใดควรทำและสิ่งใดไม่ควรทำ รวมถึงความเข้าใจถึงความสำคัญของการช่วยเหลือผู้ที่ขาดแคลนอย่างเหมาะสม
โยนิโสมนสิการ (การพิจารณาอย่างแยบคาย)
การเรียนรู้จากคำตักเตือนของภูเขาและนำมาปรับปรุงตนเอง เป็นตัวอย่างของการใช้สติและปัญญาเพื่อพัฒนาตนให้ดีขึ้น
นิทานนี้เตือนใจให้เราใช้ปัญญาไตร่ตรองก่อนการกระทำ และเน้นความสำคัญของการช่วยเหลือผู้อื่นอย่างแท้จริงด้วยเมตตาและความเข้าใจ
