พระบังบด ท่านอยู่ตามป่าเขา ในทะเลเข่นภูเขาควาย สะดือทะเล ครูไม่ใหญ่เล่าเรื่องพระบังบด และ พระผู้สำเร็จยิ่งนานยิ่งดี ยิ่งหนุ่มไปเรื่อย ดีนะท่านอยู่ที่ไหนก็ได้ ท่านเบื่อสังคมมนุษย์ที่ขาดศีลขาดธรรม ท่านก็ไปอยู่รวมกันเน๊อะ บ้างก็แยกกัน แต่สุดท้ายก็มารวมกัน ท่านก็มานั่งนิ่งๆ เฉยๆ จะหารืออะไรก็หลับตาหารือ เข้าฌาน เพราะท่านมีมโนปณิธานอยากมีชิวิตอมตะ เพราะถ้าตายๆ เกิดๆ ก็เป็นเรื่องไม่ง่าย และเลือกเกิดได้ยาก และ แม้มาเกิด ก็ต้องเจอ แก่ เจ็บ ตายอีกแล้ว และกว่าจะมาเจอท่านผู้รู้ เช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ ฌานลาภีบุคคล ก็ไม่ง่าย หรือ เจอแล้วจะ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจอย่างท่านก็ไม่ง่าย และ ถ้าแม้เกิดแรงบันดาลใจ ก็ไม่แน่ว่าจะได้ยอ่างท่าน
ที่พระผู้สำเร็จท่านไม่เกิดมี 2 ประเภท คือ เบื่อหน่ายการเกิด และ สิ้นกิเลสอาสวะ นอกจากไม่ตายแล้วยังไม่แก่ และ ไม่เจ็บ และ ยิ่งอยู่รูปยิ่งงาม เข้าใกล้กายมหาบุรุษ เข้าไปเรื่อยๆ และอยู่ด้วยกัน อยู่ใกล้ผู้ ที่เป็นกายมหาบุรุษ แต่ท่านก็ยังเป็น กระทรวงศึกษา และท่านก็จะเข้านิพพาน ถ้าท่านเบื่อแล้ว จะไปตอนไหน ฉันก็ไปได้ จะไปพร้อมกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งก็ไปได้ นี่คือวิชชาชีวิตอมตะ แต่ก็ยังอยู่ฝ่ายภาคโปรด
พระผู้สำเร็จที่ขึ้นมาจากทะเล ท่านก็มี อภิญญาอย่างน้อย 5 และจะ 6 เมื่อไรก็ได้ และถ้าไม่อยากได้ 6 จะไปอยู่ภพภูมิใดก็ได้ แต่ก็ยังอยู่ฝ่ายภาคโปรด ไม่เกาะเกี่ยว เหนี่ยวรั้งเลย ยกเว้นคนที่มีสายบุญ ร่วมกับท่าน ชาติใดชาติหนึ่ง อย่างอุกฤตอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อย่างนั้น มีโอกาสได้เจอ ได้สนทนา ได้ร่วมบุญกับท่าน อย่างที่จะกล่าวถึง ที่เกิดในปี 52 53 แต่ไม่พูดดีกว่า ทำไมอยากรู้เรื่องของชาวบ้าน
ของคุณยายทองสุกก็มีระดับหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับได้สนทนาด้วย แต่มีประสบการณ์ได้เห็น มีประสบการณ์ที่ได้เดินตามและตามท่านไม่ทัน แต่ท่านก็ยิ้มและสบตา หลวงปู่แหย่สนุกว่า เจอแล้วให้คว้าเลยนะ แต่ลูกนึกว่าจริง นึกว่าคำสั่งนั้น เป็นภาระกิจจะคว้าให้ได้ นั่นเจอทีเดียว แต่ที่จะกล่าวถึงนี้ เจอหลายที หลายที่ นักเรียนเห็นประโยชน์อย่างไรถึงอย่างฟัง ฟังแล้วใจเราละเอียด ฟังแล้วใจเรารัก การปฏิบัติธรรมใช่ไหมจ๊ะ ทีเราไปแอบ เปิดฟัง ฟังแล้วกลุ้ม 55555
อย่าลืมนะจ๊ะ เรื่องคุณยายทองสุก ครูไม่ใหญ่ก็ฟังมา ทั้งเรื่องที่ฟังแล้วจำมา กับเรื่องที่เจอมา จะเอาเรื่องจำหรือเจออ๋อ เจอนี่เจอคุณยายอยู่แล้ว ที่เจอไม่ถึงกับเป็นพระผู้สำเร็จ แต่เจอพระบังบด บางทีเราก็คิดว่า พระบังบดและพระผู้สำเร็จเป็นอันเดียวกัน แต่จริงๆ ต่างกัน
ข้อแตกต่าง เราคงจำได้นะ กึ่งหยาบกึ่งละเอียด กึ่งละเอียดกึ่งหยาบกึ่งหยาบกึ่งละเอียด คือ มีกายมนุษย์หยาบอยู่ แต่ทรงอภิญญา ทำให้ปรับสภาวใจให้ละเอียดไปเรื่อยๆ กึ่งละเอียดกึ่งหยาบ คือ สามารถเป็นหยาบได้ระยะหนึ่ง เท่าที่ใจปรารถนาหรือกำลังบารมีของตน
เท่าที่เจอนะจ๊ะ ที่เจอที่เชียงใหม่ เมื่อปี 41 อะ เล่าให้ฟังแล้วใช่ไหมจ๊ะ
เจอที่สนามบิน เอ่อ ครูไม่ใหญ่นึกว่าสามเณร ห่างกัน 4-5 เมตร ท่านห่มกรัก ลูกศิษย์ลูกหาท่านเยอะ ท่านรูปงาม มีบริษัทบริวารเยอะจัง พอนึกท่านก็หันมา ยืนสบตากันอยู่อย่างนั้น เจออย่างนี้ 2 ครั้ง ต่อมาทราบว่าท่านเป็นพระบังบด ตั้งแต่วันที่เจอกันจนถึงตอนนี้ ยังไม่ได้ออกจากฌานเลย อยู่บนยอดเขาที่ใครขึ้นไปยาก
ท่านมีภารกิจกับศิษย์ที่เคยสร้างร่วมบุญมา ท่านเป็นพระบังบดจ๊ะ ท่านบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ในถ้ำสมัยเป็นมนุษย์เป็นพระ ใจผูกพันกับถ้ำนี้ สิ่งแวดล้อม เพศพรหมจรรย์ ไม่อยากไปไหน เพราะที่นี่สัปปายะ เหมือนภุมมเทวาที่ผูกพัน พอท่านบำเพ็ญสมณธรรมจนหมดอายุขัย ใจก็ผูกอยู่ที่นั่น ทั้งที่บุญจะไปที่ไกลกว่านี้ได้
ดังนั้น พระบังบดจะเป็นละเอียดกึ่งหยาบ พอจะเป็นหยาบ ก็ซ้อนๆกายของท่านหวืด มาหยาบได้ ที่สามารถเดินพูดคุยทุกอย่างได้ รับของที่เป็นบุญได้ แต่ก็ไม่เอาไป นักเรียนนึกออกไหมขนาดครูไม่ใหญ่ฝากปัจจัยไปถวายไม่ได้เขียนหน้าซอง ของคนอื่นที่ท่านรับ แต่พอถึงตรงนี้ พอจะส่งคืน มียกมือไหว้ จะส่งคืนบอกว่า รับแล้วนะ ขอร่วมบุญด้วย
