สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๒๒
เรียนเพื่อความบริสุทธิ์ : เริ่มในจุดที่ง่าย สบาย และมีความสุขทุกครั้ง จะได้ไม่ลุ้น ต้องจำไว้ว่า เราเรียนเพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์ในการประพฤติพรหมจรรย์ เพื่อรักษาเป้าหมายและมโนปณิธานของเรา
ความรู้แจ้งเห็นแจ้ง : การเข้าไปในเส้นทางสายกลาง มันจะกว้างขวาง เป็นอาณาจักรของเราเลย ไปจนสุดรู้ สุดญาณ จักขุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ความสุข ความบริสุทธิ์ ความรู้แจ้ง เห็นแจ้งจะมาพร้อมกัน
ทางสายกลาง : การจะไปเที่ยวต่างประเทศ จะจัดทัวร์ไปเที่ยวที่ไหนก็แล้วแต่ เมื่อเราเริ่มต้นก็เหนื่อยแล้ว ยิ่งเดินทางนั่งรถก็เมื่อยแล้ว กว่าจะไปถึงปลายทางก็เพลีย กลับมาก็ลืมหมด นี่แหละ การเดินทางก็เป็นอย่างนี้ หรือจะเดินทางจากโลกนี้ไปสู่ดวงจันทร์ ดวงดาวต่าง ๆ เริ่มต้นก็หวาดเสียว กลัวตาย ไปถึงปลายทางก็ไม่มีอะไร เพราะกิเลสยังมีเท่าเดิม ความทุกข์ทรมานก็ยังมีเท่าเดิม มีทั้งโลภะ โทสะ และโมหะ ก็ยังมีเท่าเดิม แต่เส้นทางสายกลางภายในเป็นเส้นทางแห่งพระอริยเจ้า เป็นทางเอกสายเดียวที่ทำให้ความสุขเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตั้งแต่เริ่มต้นเดินทางจนกระทั่งถึงปลายทาง ถ้าเข้าไปไม่ถูกช่อง ทางสายนี้จะไม่รู้จักความสุขที่แท้จริงเลย มีแต่สุกเกรียม ๆ กับสุกไหม้ จะสุขในขวดก็ดี หรือจะสุขที่ไหนก็ดีนั่นแหละ เป็นสุขที่มีความหายนะครอบงำ แต่สุขตรงนี้เป็นสุขจริง ๆ เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับตัวมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ถ้าเรายังเข้าไม่ถึงสุขตรงนี้ ก็ไม่ถึงต้นทางตรงนี้ ชีวิตก็ยังไม่ปลอดภัย
คุณครูไม่ใหญ่
