คือ บารมี 10 ประการของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประกอบด้วย ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมีขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี อุเบกขาบารมี
บารมี หมายถึง การสร้างความดีอย่างยิ่งยวดโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน จนกระทั่งกลายเป็นนิสัยดีๆ
เข้าไปอยู่ในใจ ทำลายกิเลสให้หมดไปจากใจถึงแม้จะยังไม่เป็นบารมี เป็นแต่นิสัยดีๆ เป็นพื้นฐานรองรับบารมีต่อไปด้วยการให้ทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนาทุกวันโดยตื่นมานั่งสมาธิตอนเช้ามืด เพราะตอนเช้ามืดจะนั่งสมาธิได้ดีกว่าทุกรอบ
พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เคยให้โอวาทไว้ว่า คนเราตอนเกิด ดับ หลับ ตื่น ใจจะอยู่ที่ศูนย์กลางกาย เวลาเกิดก็มาเกิดที่กลางกาย คือเมื่อวิญญาณปฏิสนธิ หรือกายละเอียดมาเกิดจะเข้าไปสู่ศูนย์กลางกายของบิดาก่อนโดยเข้าทางปากช่องจมูก แล้วบังคับจิตใจของบิดา ให้เข้าไปหามารดา เพื่อประกอบธาตุธรรมหยาบ เมื่อถูกส่วน วิญญาณปฏิสนธิจะเคลื่อนจากปากช่องจมูก ของบิดาเข้าทางปากช่องจมูกของมารดา ถ้าเข้าปากช่องจมูกซ้ายก็ได้เพศหญิง ถ้าเข้าปากช่องจมูกขวาก็ได้เพศชายเมื่อลงไปอยู่ที่กลางกาย ของมารดา ถูกธาตุธรรมหยาบของมารดากับบิดาห่อหุ้ม จึงถือกำเนิดเป็นชีวิตขึ้นมา
ดังนั้น การนั่งสมาธิตอนเช้ามืดจะนั่งได้ดีกว่า เพราะตอนเราหลับใจจะอยู่ที่ศูนย์กลางกายประมาณ 6 ชั่วโมงพอตื่นขึ้นมาแล้ววางใจนิ่งๆ ใจจะนิ่งได้ง่ายเพราะใจมันคุ้นอยู่ที่ศูนย์กลางกายมานานหลายชั่วโมงขณะหลับ ถ้านั่งสมาธิตอนกลางคืนเมื่อนั่งแล้วใจมักจะฟุ้งได้ง่าย เพราะใจคิดแก้ปัญหามาตลอดทั้งวัน คุ้นกับการคิดมาทั้งวัน ใจจึงไม่ค่อยยอมหยุดง่ายๆ คุ้นกับสิ่งใดก็จะไปคิดสิ่งนั้นก่อน แต่ก็มิได้หมายความว่า กลางคืนจะบรรลุธรรมไม่ได้
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ "วงจรชีวิต ฉบับชีวิตในกามภพ "
พระครูวินัยธรไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล
